Troostkind

Toen ik de achterflap las van dit boek had ik zeer hoge verwachting van dit boek. Helaas is het voor mij niet echt waar gemaakt.

Astrid en Charles zijn de ouders van 3 kinderen. Bjorn, Jolien en Meike.
Meike is 5 jaar geleden door een ongeluk op de fiets om het leven gekomen toen ze met Bjorn weg was. Astrid en Charles worstelen hier nog iedere dag mee. Bjorn verzint leugens, verhalen en zegt akelige dingen tegen Astrid, waardoor Astrid maar moeilijk kan bevatten wat ze wel en niet kan geloven van de woorden van haar oudste zoon. Wanneer er hier en daar verschillende vrouwen en kinderen verdwijnen bij hen in de buurt komt haar zoon bij haar centraal te staan als mogelijke dader. Maar hoe ver laat je het komen voordat je aan de bel trekt?

*Mogelijke spoilers*

Ik vond dit boek niet echt spannend. Vanaf het eerste moment krijg je eigenlijk al in de gaten hoe de vork in de steel zit, alleen moet je tot aan het eind toe doorlezen om te zien hoe de auteur je tot de conclusie brengt. En dat is niet echt bijzonder. Althans, dat vond ik. Niet het beste boek van Loes wat ik ooit gelezen heb