Donderdagskinderen

Donderdagskinderen is het vierde deel uit de Frieda Klein reeks.
Frieda heeft een afspraak met Maddie Capel, een klasgenoot die vroeger in hetzelfde vriendengroepje zat als zij. Maddie vraagt haar om hulp voor haar dochter Becky, die zich in haar ogen rebels gedraagt en door een moeilijke periode gaat. Frieda gaat het gesprek met Becky aan, en stukje bij beetje wint wij haar vertrouwen, en verteld Becky haar een afschuwelijk verhaal die Frieda direct met beide benen op de grond zet. Want die gebeurtenis, is precies wat haar drieëntwintig jaar geleden ook is overkomen. Hoogstwaarschijnlijk door dezelfde dader. Frieda had gezworen nooit meer terug te keren naar Braxton, maar nu kan zij haar ogen niet langer sluiten, en zal zij haar verleden in de ogen moeten kijken. Maar wanneer zij terugkomt in Braxton, is er niets meer over van de vriendengroep van vroeger, integendeel!

Waar het vorige deel heel warrig was, met vele wisselende personages, is dit boek toch rustiger. Er zijn hier ook aardig wat personages, maar dit was toch makkelijker te volgen. Frieda keert terug naar haar vroegere woonplaats nu ze haar verleden niet langer kan blijven negeren. Zij logeert bij Eva in het schuurtje, haar vroegere vriendin die het heel leuk vind om haar weer te zien. Anders dan de andere klasgenoten, de reacties wisselen van 'Je lijkt wel uit de dood herrezen' tot 'Je had nooit terug moeten komen'. Niemand begrijpt waarom zij hen drieëntwintig jaar geleden zomaar verliet. Tegelijkertijd komt zij ook weer oog in oog te staan met haar moeder, die haar nu nog steeds niet geloofd, en er verder niet over wil praten. En in de schaduwen volgt Dean haar nog altijd op de voet..

Ik heb heel erg genoten van dit boek. Sowieso ben ik heel erg te spreken over deze reeks. Nicci French is een fantastisch schrijvers duo!