Lezersrecensie
Onmisbaar
Recensie ‘Onmisbaar’ van Mirjam Kooijman.
Jiska is na het overlijden van haar moeder de spil van het ouderlijk gezin. Met broertjes en een klein zusje onder zich neemt ze automatisch de moederrol op zich. Daarnaast studeert zij verpleegkunde en loopt ze een stage in het ziekenhuis. Op een feestje van haar neef ontmoet zij de knappe, half Spaanse Levi. Ze zijn op slag verliefd maar is er wel ruimte voor Levi in haar leven ?
Waar het eerste deel ‘Missie’ al niet weg te leggen was, overtreft de auteur zichzelf met ‘Onmisbaar’. Het boek lijkt wat soepeler geschreven dan het eerste deel ‘Missie’ waardoor je vanaf de eerste bladzijde meegezogen wordt in het verhaal. Wat een heerlijk boek, het sleept je mee en laat je meegenieten van de ontwikkelingen in het leven van Jiska.
Als verpleegkundige was het extra leuk om de studie en stage als leerling verpleegkundige mee te beleven van Jiska. Je waant je terug in je eigen studententijd en het is realistisch om te lezen.
‘Onmisbaar’ brengt binnen no time ontspanning en je leeft mee met de verliefdheden maar ook de onmacht en het verdriet wat Jiska en Levi ervaren door elkaar te verliezen en de pijn die dat teweeg brengt. Zullen ze elkaar nog vinden en hoe moet dit goed komen? Door een heftige gebeurtenis kantelt het hele verhaal en hoe gaat het dan verder?
‘Onmisbaar’ gaat mede over een zoektocht naar identiteit. Waar staat Jiska in het leven? Wat zijn haar behoeftes en waar beginnen en eindigen haar verantwoordelijkheden? Dit botst met haar liefde voor Levi en leidt tot verdriet wat invoelbaar is.
Het verlies van een moeder is een centraal onderwerp in het boek. Het grote gemis, het verdriet bij de verschillende gezinsleden en het verwerken hiervan wordt heel krachtig uiteen gezet.
Je kunt niet stoppen wanneer je eenmaal begonnen bent. Menigmaal heb ik mezelf moeten dwingen het boek voor de nacht weg te leggen. Chapeau, Mirjam Kooijman! Ik kijk uit naar meer boeken van jouw hand.
In het bijzonder dank aan Scholten Uitgeverij die dit boek voor mij beschikbaar stelde.
Jeannette van Vuren
Jiska is na het overlijden van haar moeder de spil van het ouderlijk gezin. Met broertjes en een klein zusje onder zich neemt ze automatisch de moederrol op zich. Daarnaast studeert zij verpleegkunde en loopt ze een stage in het ziekenhuis. Op een feestje van haar neef ontmoet zij de knappe, half Spaanse Levi. Ze zijn op slag verliefd maar is er wel ruimte voor Levi in haar leven ?
Waar het eerste deel ‘Missie’ al niet weg te leggen was, overtreft de auteur zichzelf met ‘Onmisbaar’. Het boek lijkt wat soepeler geschreven dan het eerste deel ‘Missie’ waardoor je vanaf de eerste bladzijde meegezogen wordt in het verhaal. Wat een heerlijk boek, het sleept je mee en laat je meegenieten van de ontwikkelingen in het leven van Jiska.
Als verpleegkundige was het extra leuk om de studie en stage als leerling verpleegkundige mee te beleven van Jiska. Je waant je terug in je eigen studententijd en het is realistisch om te lezen.
‘Onmisbaar’ brengt binnen no time ontspanning en je leeft mee met de verliefdheden maar ook de onmacht en het verdriet wat Jiska en Levi ervaren door elkaar te verliezen en de pijn die dat teweeg brengt. Zullen ze elkaar nog vinden en hoe moet dit goed komen? Door een heftige gebeurtenis kantelt het hele verhaal en hoe gaat het dan verder?
‘Onmisbaar’ gaat mede over een zoektocht naar identiteit. Waar staat Jiska in het leven? Wat zijn haar behoeftes en waar beginnen en eindigen haar verantwoordelijkheden? Dit botst met haar liefde voor Levi en leidt tot verdriet wat invoelbaar is.
Het verlies van een moeder is een centraal onderwerp in het boek. Het grote gemis, het verdriet bij de verschillende gezinsleden en het verwerken hiervan wordt heel krachtig uiteen gezet.
Je kunt niet stoppen wanneer je eenmaal begonnen bent. Menigmaal heb ik mezelf moeten dwingen het boek voor de nacht weg te leggen. Chapeau, Mirjam Kooijman! Ik kijk uit naar meer boeken van jouw hand.
In het bijzonder dank aan Scholten Uitgeverij die dit boek voor mij beschikbaar stelde.
Jeannette van Vuren
1
Reageer op deze recensie
