Test

Mirjam Mous heeft een snelle schrijfstijl en kan je goed in een boek betrekken. Ze weet precies de goede dingen te vertellen en ze houdt de spanning er goed in. Na elke bladzijde die je omslaat wil je doorlezen. Het boek start met de alledaagse probleempjes van een tiener. Als Elvis wilt gaan afspreken met een meisje wordt er een briefje in zijn handen gedrukt waarin staat: "We hebben je vader. Vertel het aan niemand. Anders teken je zijn doodvonnis." Elvis dacht dat het een grap was, maar dan krijgt hij nog meer briefjes met opdrachten die hij moet doen om zijn vader uiteindelijk terug te krijgen. Dit boek is in de ik-persoon geschreven. Het boek wordt steeds spannender. Aan het einde krijgt het verhaal een hele twist. Eerst wijst het hele verhaal op een ontvoering, maar plotseling vallen de stukjes niet meer in elkaar en wordt het heel vaag. Het einde is naar mijn mening wat te kort, want ik had niet genoeg tijd om het plot rustig te verwerken. Verder vond ik het een heel leuk boek, omdat er allemaal dingen gebeuren die normaal niet voor mogelijk konden worden gehouden. Het boek is niet dun, maar ook niet dik, daarom is het best makkelijk te lezen. Doordat het wordt geschreven vanuit het ik-perspectief kun je je goed inleven in de personage van Elvis. Ik zou het boek aanraden aan mensen die houden van verhalen met een plottwist en wat spanning.