Feitenkennis over de maan

Als ruimtewetenschapper heeft Maggie Adering-Pocock van haar passie haar werk gemaakt. Ze is daarbij gespecialiseerd in maar ook gefascineerd door de maan.
Wat allereerst opvalt is de mooie vormgeving van het boek. Zowel vanbuiten als vanbinnen. Het boek is heel duidelijk en overzichtelijk ingedeeld en voorzien van leuke illustraties. Met 234 pagina’s is het geen dik boek.
In de inleiding van dit boek over de maan zet Maggie uiteen waar haar persoonlijke fascinatie vandaan komt. Daarna gaat ze verder met basiskennis over de maan. Dit is een heel feitelijke, wetenschappelijke benadering over bijvoorbeeld de rotatie en het ontstaan ervan.
Het hoofdstuk erna gaat over de maan in onze cultuur, uiteengezet aan de hand van 5 personen, 5 plaatsen, 5 gebruiksvoorwerpen, 5 gedichten, 5 sprookjes, 5 kunstwerken. De bespreking van 5 plaatsen en 5 gebruiksvoorwerpen vond ik interessant. Zo wordt er bijvoorbeeld een mechanisme gevonden in Griekenland besproken welke dateert van 87 voor Christus, waarmee de maans- en zonsverduisteringen werden voorspelt met een techniek die zijn tijd ver vooruit was. Ook de invloed van de maan op de mens, dier en slaap is erg boeiend. Jammer genoeg wordt hier heel erg kort bij stil gestaan. Ik had zelf gehoopt dat dit boek voornamelijk hier over zou gaan. Maar dat bleek niet het geval.
Daarna wordt de wisselwerking tussen aarde en maan uitgelegd. Als laatste gaat het over de verschillende onderzoeken en missies naar de maan. Ikzelf vind dit minder interessante materie. Ook de constante persoonlijke noten van Maggie vind ik in dit geval niet bijdragen aan het leesplezier.
Maar wanneer je op een laagdrempelige wijze enige feitelijke en wetenschappelijke kennis en context over de maan tot je wilt nemen, dan is dit een heel geschikt boek.