Geeft stof tot nadenken

In het boek gelukkige dagen neemt de auteur ons mee in de belevingswereld van iemand met jong dementie.

Het verhaal wordt vanuit verschillende perspectieven verteld en soms is het even zoeken naar van wie de gedachte of uitspraak is.
De auteur heeft een vlotte pen en het taalgebruik is simpel wat maakt dat je heel snel doorleest en het boek dan ook snel uitgelezen is.

Verschillende thema's komen aan bod, de dementie natuurlijk maar ook thema's als vriendschap en liefde nemen zeker een belangrijke plek in in het verhaal.

We komen terecht in de belevingswereld van sil die de diagnose dementie al op jonge leeftijd krijgt.
De daarbij horende gevoelens komen aan bod en op verschillende momenten wordt je diep geraakt hierdoor.

Hoewel het boek gebruik maakt van simpel taalgebruik en het boek niet heel dik is weet het me zeker te raken.
Het is een verhaal dat zeker stof geeft om na te denken.