Een tijdlijn van een stukje geschiedenis

Het boek missie vaders verteld ons aan de hand van een tijdlijn het verhaal over artsen in de tropen in dienst van de katholieke kerk.
Het is een non fictie geschiedenis verhaal over de familie van de auteur.
Toch lijkt de auteur een bepaalde afstand te nemen waardoor ik soms het gevoel heb niet in haar familie mee te mogen kijken.
Ondanks dat er veel over de missie verteld word mis ik een stukje persoonlijk meeleven.
Soms bekruipt mij het gevoel alsof ik een studie boek in handen heb.

Het geeft inzicht in wat de missie vaders deden passende in het tijdsbeeld.
Toch had ik graag wat persoonlijke verhalen gelezen of bijvoorbeeld een connectie met de bevolking.

Vraagstukken zoals: moeten wij ons westerse leven opdringen aan een ander land zijn goede vraagstukken en laten je hier over nadenken.

Als we richting het einde van het boek gaan krijgen we een klein stukje te zien van het leven na missie vader te zijn geweest.
Dat geeft een stukje voldoening.
In het nawoord komen we nog een stukje dichterbij.
Ik had graag geluisterd naar hun persoonlijke verhalen in dit stuk geschiedenis die zeker verteld moet/Mag worden.
Het blijft ergens afstandelijk wat ik jammer vind.

Schrijfstijl was regelmatig worstelen,zinnen herlezen opnieuw naamplaatsen herlezen.
Het leest niet makkelijk door, en zorgt ervoor dat het boek minder lang de aandacht vast kan houden.

Mijn verwachtingen zijn dus anders dan ik gehoopt had echter is dit voor iedereen met interesse in geschiedenis zeker een waardevol boek.