Niet ontgoocheld

Er sluipt iets door de stoffige gangen en galmende zalen van het wereldberoemde Natural History Museum in New York. Er worden gruwelijke moorden gepleegd. Zijn de fossiele dinosaurusbotten tot leven gekomen? Zijn de geruchten over een monster waar? Antropologe Margo Green ontdekt een verband tussen de moorden, een mislukte Amazone-expeditie en een vreemd afgodsbeeld dat jarenlang in de donkere kelders van het museum lag. Maar kan zij voorkomen dat er nog meer slachtoffers vallen, want het zwarte hart van het oerwoud vergeet niets…

Dit was voor mij een eerste kennismaking met dit schrijversduo, meermaals stond ik op het punt om één van hun boeken te lezen maar telkens weer twijfelde ik en ging ik voor één of andere Scandinavische thriller.
Behoudens enkele uitzonderingen ontgoochelden deze zogenaamde trending Scandinavische schrijvers me te vaak.

Dit boek heeft me niet ontgoocheld. De spanning wordt geleidelijk opgebouwd, vlotte dialogen, leuke personages met als uitschieter de excentrieke FBI-agent Pendergast.

Ik lees graag af en toe een thriller, vroeger las ik vooral Engelstalige schrijvers in dit genre en meestal was ik, na het dichtklappen van het boek, tevreden.

PS Onlangs heb ik mijn eerste James Patterson (Slaap kindje, slaap) gelezen. Ik was niet ontgoocheld …