Mag in de vuilbak voor mij ....

Lijkt me een roman die gaat voor grotesk nihilisme en agressie naar deze die het al moeilijk hebben in onze moderne maatschappij. Nihilisme: ik wil niet zeggen waar ik diner, ik wil niet zeggen waar ik werkte, ik wil niet zeggen welke school..... Wat wil je dan zeggen?? Dat je lacht met de agressie van - ja zelfs met de moord die je zoon begaat?? En die van je vrouw ..... Of dat je de rector eventjes afranselt .... Dat men zijn kind steunt en bijstaat oké, maar lachten met moord lijkt met zeven straten te ver. Voor mij mag dit boek in de vuilbak!