Vlotte historische romantische fictie!

Ik las het boek gisteren uit en kwam er toen ook pas achter dat dit een soort van vervolg is op De Rozentuin. Gelukkig heb ik tijdens het lezen nergens het idee gehad dat ik iets miste. Het boek is dus heel goed als standalone te lezen.

We lezen vanuit drie vrouwelijke personages. Twee daarvan in de ik vorm en eentje in de derde persoon. Dat vond ik niet storend of vervelend.

Het is een vlot verhaal waarin de klassenverschillen van eind 19e eeuw duidelijk naar voren komen.

Ik vond het mooi om te lezen dat alle drie de vrouwen op hun manier buiten de lijntjes kleurden en lak hadden of kregen aan de regels.

Het einde ging wel wat snel vond ik en er zijn wat open eindjes, maar aangezien dit een soort deel twee is…. Denk ik dat er nog wel een vervolg komt.

Dit was mijn eerste kennismaking met deze auteur en het smaakt zeker naar meer!