De lieflijke kant van de weelderige wereld van Decadentia - of toch niet?

Na het eerste deel van Anaid en Django gekocht te hebben op de Archeon Midwinterfair, moest ik het tweede en derde deel ook lezen. Gelukkig ontmoette ik ze op Magie van het Zuiden in Kerkrade, waar ik een mooi exemplaar met opdracht van de auteurs wist te veroveren. Na het duistere eerste deel, waarin Lelie uit het vergeetgevang ontsnapt, pakt ze zo goed en kwaad als het lukt weer een normaal leven op. Maar haar ervaringen laten haar niet los, en ondanks haar pogingen een lieve buurvrouw te zijn verandert ze in een wraakzuchtig monster. De sfeer in de stadsstaat Decadentia is goed weggezet, en ook het buurtje waarin Lelie woont. Het is allemaal zo lief en schattig. Misschien soms iets te lief naar mijn smaak, al willen we allemaal wel een buurvrouw zoals Lelie, dat is ook waar,. Het contrasteert fijn met het eerste deel en zo word je als lezer tussen hel en paradijs heen en weer gevoerd. De wereld is geloofwaardig en het plot neemt leuke wendingen, maar wat dit boek voor mij echt een topper maakt is de prachtige vloeiende vertelstijl waardoor de pagina's wegsmelten en je de levendige wereld van Decadentia ingezogen wordt. Perfect voor als je 's avonds gewoon ff een leuk en spannend verhaal wil lezen. Ik was verkocht. Echt aanrader dit!