Witherspoon-Coben

Deze paperback ben ik gestart met de foute interpretatie van de cover. Niet te titel, maar de insteek van beide auteurs. Harlan Coben is geen onbekende voor mij! Mag ik mij een fan noemen? Ik heb de meeste van zijn boeken gelezen. Hij heeft me eigenlijk nog nooit ontgoocheld. En zoals je kan zien in de foto ben ik fan van de witte covers en ruggen @boekerij
Reese Whiterspoon ken ik natuurlijk van haar films en ook van Reese’s Book Club. Waar zat mijn foute interpretatie?
Harlan Coben zijn naam staat bovenaan en Reese haar naam onderaan. Pas bij het dankwoord had ik door dat het boek voornamelijk door Reese geschreven werd. Had ik dit doorgehad bij het begin van het lezen, was ik toch anders in dit boek gestapt. Had ik het dan nog gekozen om te lezen, ja hoor, ik was heel nieuwsgierig naar de samenwerking tussen beide.
Reese gebruikt in haar dankwoord niet het woord thriller maar roman. En waar ligt dan de grens?
Bij Coben zijn boeken zit je onmiddellijk gespannen in het verhaal. Bij “Zonder afscheid” was het op de spanning in het boek eventjes wachten. Ik vond dit al heel raar, ik voelde wel aan dat dit niet precies Coben zijn schrijfstijl was, maar las toch verder. De meeste spanning was te vinden in het midden van het verhaal. Mijn nieuwsgierigheid werd daar wel heel hard opgewekt! Het lezen ging dan ook veel vlotter. Stoppen met lezen, was toen echt niet plezant. De samenhang van raadselachtige en vreemde personages en een web van ingewikkelde plottwist maakte het voor mij nog helemaal.
Maar wie was nu die man met die witte pet?
 
Synops : Maggie MC Cabe, een getalenteerde militaire chirurg is het pad helemaal kwijt na het verlies van haar man op een militaire missie. Dit is niet haar enige zorg, ook als ze haar licentie als arts kwijt is, verdwijnt ook het doel in haar leven. Tot ze een nieuwe klus aangeboden krijgt. Eentje die volledige discretie eist. Daarvoor reist ze naar de andere kant van de wereld. Wat haar daar te wachten staat, grenst aan het ongelooflijke.