Samen zwaarte dragen maakt zoveel lichter

Er zijn boeken die je gulzig opslurpt en je niet weg kunt leggen. Maar er zijn ook boeken die je traag en in stukjes voeden, die je tijd geven om je te laten doordringen van wat je leest. Hoe zware dagen dragen is er zo eentje. Ik las het traag en per hoofdstuk. Ik las de hoofdstukken ook door elkaar heen en had niet het gevoel daardoor iets te missen tenzij af en toe een verwijzing naar één van de andere geinterviewden, maar dat stukje van de puzzel viel dan later. Zwaarte. Zwaarte is voor iedereen anders. Zwaarte door verlies. Zwaarte door verdriet. Zwaarte door zorgen. Fysieke zwaarte of mentale zwaarte. Hoe ga je ermee om? Hoe kun je ermee omgaan? Hoe gaan anderen er mee om? Ik leerde over onthoudmuziek en vergeetmuziek van Stef Bos, over de kracht van sociale vangnetwerken en rituelen. Over ´foert´ leren zeggen om de ander niet te dichtbij te laten komen. Ik leerde van de wijsheid en ervaring van anderen en voegde er in mijn hoofd mijn eigen kleur aan toe. Ik leerde ook dat zwaarte lichter wordt als je ze samen gaat dragen. Al is dat vaak niet evident voor wie er niet in staat en pijnlijk voor wie er wel in staat. Een heel waardevol boek over zwaarte, onder welke vorm dan ook!