Lezersrecensie
Prima eerste deel!
Een nieuwe serie, Scandinavisch gedestilleerd: dan ben ik per direct geïnteresseerd.
De proloog komt met een flashback uit Bosnië, 1993. Het is een voorbode op hoe het leven van Tomas zich, uiteraard met de nodige complexen, zich zal gaan ontwikkelen. Dat Azra een rol gaat spelen kun je op je klompen wel aanvoelen.
Prima start met de juiste impact!
Tomas en Vera. Twee totaal verschillende karakters met twee totaal verschillende levens. Met totaal verschillende problemen ook. Met dan wel die overeenkomst dat het privéleven een boel shit met zich meebrengt. Zwart/wit ligt het allemaal niet. Goed en fout vermengen zich continu tot een duister gebied. Toch weten ze je sympathie telkens wel weer terug te winnen op de één of andere manier. Het onderzoek naar de moorden loopt vooral lateraal / langs elkaar en het duurt lang voordat deze twee elkaar gaan vinden in de zoektocht naar de dader. Engman & Selåker weten deze lijnen goed uit te bouwen en uit te werken. Het switchen van de privélevens naar het moordonderzoek vloeit als water in elkaar over. De combinatie journalist en rechercheur doet het ook in dit verhaal wat dat betreft heel goed.
Het enige wat ik dan wel miste was eens die rasechte spanning. Zo’n moment dat je hyper rechtop gaat zitten als lezer, omdat je ineens in DIE scène terecht komt. Dat had ik richting einde een keer, maar dat had wat meer gemogen. Het klopt allemaal en het is prima opgebouwd en uitgediept, maar het houdt mijn lezer emoties aan de vlakke kant. De gebeurtenissen rondom Sigge zijn niet altijd even sterk. Waar je dan juist wil denken: OMG nee, dacht ik nu: ow oké. Azra wist meer los te maken maar de echte blikseminslag bleef voor mij uit.
Al met al ben ik zeker enthousiast over dit eerste deel. Wat Micael betreft zat ik eigenlijk direct al goed en het onderzoek is vanuit de verschillende perspectieven een leesfeest. Het verhaal wordt uitstekend afgerond en laat je wat Tomas en Vera betreft met een dikke cliffhanger achter.
Ge-wel-dig, ik verheug me dan ook nu al op deel twee!
Conclusie:
Schrijfstijl: 4
Originaliteit: 4
Leesplezier: 4
Psychologie: 4
Spanning: 3
Plot: 4
Maakt afgerond naar boven vier sterren voor In memoriam.
Karin Meinen - Samenlezenisleuker
De proloog komt met een flashback uit Bosnië, 1993. Het is een voorbode op hoe het leven van Tomas zich, uiteraard met de nodige complexen, zich zal gaan ontwikkelen. Dat Azra een rol gaat spelen kun je op je klompen wel aanvoelen.
Prima start met de juiste impact!
Tomas en Vera. Twee totaal verschillende karakters met twee totaal verschillende levens. Met totaal verschillende problemen ook. Met dan wel die overeenkomst dat het privéleven een boel shit met zich meebrengt. Zwart/wit ligt het allemaal niet. Goed en fout vermengen zich continu tot een duister gebied. Toch weten ze je sympathie telkens wel weer terug te winnen op de één of andere manier. Het onderzoek naar de moorden loopt vooral lateraal / langs elkaar en het duurt lang voordat deze twee elkaar gaan vinden in de zoektocht naar de dader. Engman & Selåker weten deze lijnen goed uit te bouwen en uit te werken. Het switchen van de privélevens naar het moordonderzoek vloeit als water in elkaar over. De combinatie journalist en rechercheur doet het ook in dit verhaal wat dat betreft heel goed.
Het enige wat ik dan wel miste was eens die rasechte spanning. Zo’n moment dat je hyper rechtop gaat zitten als lezer, omdat je ineens in DIE scène terecht komt. Dat had ik richting einde een keer, maar dat had wat meer gemogen. Het klopt allemaal en het is prima opgebouwd en uitgediept, maar het houdt mijn lezer emoties aan de vlakke kant. De gebeurtenissen rondom Sigge zijn niet altijd even sterk. Waar je dan juist wil denken: OMG nee, dacht ik nu: ow oké. Azra wist meer los te maken maar de echte blikseminslag bleef voor mij uit.
Al met al ben ik zeker enthousiast over dit eerste deel. Wat Micael betreft zat ik eigenlijk direct al goed en het onderzoek is vanuit de verschillende perspectieven een leesfeest. Het verhaal wordt uitstekend afgerond en laat je wat Tomas en Vera betreft met een dikke cliffhanger achter.
Ge-wel-dig, ik verheug me dan ook nu al op deel twee!
Conclusie:
Schrijfstijl: 4
Originaliteit: 4
Leesplezier: 4
Psychologie: 4
Spanning: 3
Plot: 4
Maakt afgerond naar boven vier sterren voor In memoriam.
Karin Meinen - Samenlezenisleuker
1
Reageer op deze recensie
Meer recensies van Karin Meinen
Gesponsord
Deze thriller trekt je razendsnel mee in een complot met onbetrouwbare staatslieden met hun eigen agenda's, internationale conflicten en hoogoplopende bedreigingen voor de samenleving.
