Van de zetel naar de stoel en terug naar de zetel.

Ik las te weinig boeken. Dat vond ik. Tot voor kort. Ben ik aan het veranderen. Als ik dat met kalibers van deze omvang wil veranderen gaat dat even duren. Ik las The Hitchiker’s Guide To The Galaxy omnibussen, twee bundels, goed voor elk 3 boeken, 600 à 700 pagina’s. Dit is één roman van 800 pagina’s ! En in tegenstelling tot die gebundelde liftershandboeken gebeurt er niet veel. Het hoofdpersonage beleeft geen transgalactische avonturen met een zootje ongeregeld. Neen, hij beleeft niet veel. Of veelal hetzelfde. Het is een van de zetel naar de stoel en terug naar de zetel roman. Alles speelt zich af in de micro-cosmos van Herman Brusselmans. Zijn kleine, vertrouwde Gent. Met zijn lievelingsplekjes. Zijn handjevol getrouwen. Zijn loftje, … Vooral in zijn hoofd. Zijn steeds malende gedachten. Met de daarbij horende twijfels. Vooral op liefdesvlak. En natuurlijk de occasionele scheldpartij of vulgariteit. Hij moet & zal toch af & toe uit de bocht gaan. Al speelt hij ook met taal & met het roman-schrijven. Hij verwijst naar eerder gebruikte woorden, met daarbij de exacte pagina vermeld. Los daarvan is het vooral een interne monoloog. Meer dan 800 pagina’s lang ! En dat al 75 boeken lang. Ik ga ze niet allemaal lezen. Eéntje van meer dan 800 pagina’s lijkt me voldoende. Voldoende Brusselmans. Daarom niet over & out. Maar toch wel over, voor even, of wat langer.