Een onderhoudend verhaal

Bavo Dhooge heeft naam gemaakt als de bekroonde schrijver van de “S-reeks” (vrijwel alle titels van zijn boeken beginnen met de letter 's'). Hij heeft al een groot aantal thrillers op zijn naam staan, zoals Sioux Blues, dat in 2010 op de longlist stond van de Gouden Strop. Hij schreef o.a. scenario'’s voor de tv-serie “Sedes & Belli”. Souffleur des doods is, na Schizo (2010) en Schone schijn (2011), het derde boek dat hij schrijft in de serie "Zone Stad", naar de gelijknamige Vlaamse tv-serie.

Souffleur des doods begint met Fien Bosvoorde, een ex-flik van Zone Stad (de politiezone van het centrum van Antwerpen), die optreedt als amateuractrice in het stuk 'De Koperen Kooi' van het toneelgezelschap Avant-Garde. Op hetzelfde moment ontsnapt Michel Moulin (Mich) uit de gevangenis van de Antwerpse Begijnenstraat. Met zijn laffe kompaan Cisse Galle verbergt hij zich in het toneelhuis waar Avant-Garde optreedt. Er zitten echter vier flikken van Zone Stad in het publiek om naar het optreden van Fien te kijken. De flikken ruiken lont en hebben al gauw in de gaten dat de ontsnapte gevangene zich onder het publiek bevindt. De situatie kan niet anders dan uit de hand lopen. Mich gijzelt het publiek en zet het opgevoerde toneelstuk naar zijn hand, met Fien Bosvoorde in de hoofdrol. Fien moet verder spelen terwijl Mich dreigt om op het einde van elke akte iemand te vermoorden. De flikken staan ondertussen zelf onder druk omdat ze geen toestemming krijgen om de situatie in eigen handen te nemen. Ze kunnen Mich toch niet zijn gang laten gaan, of wel?

Souffleur des doods is typisch een boek dat werd geschreven in de context van een lopende televisieserie. Er wordt namelijk minder aandacht besteed aan de uitwerking van de personages dan in de doorsnee thriller. De fans van de tv-serie “Zone Stad” zullen hier geen behoefte aan hebben maar aan de andere lezers zullen de personages een tweedimensionale indruk geven. Het boek leest bovendien vlot. Het taalgebruik is heel toegankelijk, wat voor een deel de vaart van het verhaal bepaalt. Het tempo versnelt trouwens in de loop van het boek. Souffleur des doods is ook geschreven volgens een duidelijke structuur.

Het verhaal wordt opgebouwd naar de confrontatie tussen de politie en gijzelnemers op het einde. Buiten de intrige van de gijzeling is er nog een andere verhaallijn, namelijk deze van de verbroken relatie tussen Fien Bosvoorde en Tom Segers. In het eerste hoofdstuk wordt de aanleiding van die breuk beschreven. Dit gegeven blijft als een rode draad door Souffleur des doods heen terugkomen. Dit aspect van het verhaal komt de kijkers van de serie bekend voor, net als het verhaal van Souffleur des doods zelf trouwens.

Souffleur des doods is een onderhoudend verhaal. Het houdt de aandacht van de lezer genoeg vast om in één ruk te blijven doorlezen tot het einde. De liefhebbers van de serie zullen er wel meer plezier aan beleven dan 'nieuwe' lezers. Met hun kennis van de achtergrond van de serie en personages zal het verhaal voor hen toch een extra dimensie hebben. Souffleur des doods is daarom drie sterren waard.