prachtig geschreven en een adembenemend mooi verhaal

In “Where the crawdads sing” lees je over de ontwikkeling van een kwetsbaar meisje tot een sterke vrouw. De grootste invloed hierop was “moeder aarde” die voor haar echt de rol van moeder speelde. Dit word door prachtige beeld gevende beschrijvingen vertaald in het boek. De schrijver, Delia Owens, is zelf een zoöloog en natuurbeschermer en dat merk je tijdens het lezen van het boek, omdat de natuur zo mooi beschreven is, dat je echt ziet dat ze er zelf een kenner van is en van houdt.

Het verhaal gaat over Kya en de uitdagingen die zij tegenkomt als iemand die niet welkom is in het normale leven.
Nadat ze is verlaten door alles en iedereen waarvan ze steun zou moeten krijgen - haar broers en zussen, pa en ma, het schoolsysteem en het dorp - moet Kya voor zichzelf zorgen. Zo woont ze in haar eentje in een moeras-hut in North-Carolina. Herinneringen van haar moeder bleven haar bij en door de jaren heen bleef ze hopen dat ma terug zou komen.
Om een beetje geld te verdienen zodat ze de nodige levensmiddelen kan kopen, verzamelt Kya mosselen en verkoopt deze bij Jumpin’. Jumpin’ en zijn vrouw Mabel groeien uit tot vader- en moederfiguur en zorgen voor de hulp die bij Kya ontbreekt.
Kya krijgt ervaring met liefde, maar daarmee ook met een gebroken hart en teleurstelling. Wel heeft het haar helpen ontwikkelen en nieuwe dingen in haar leven geïntroduceerd zoals een nieuw ontdekte liefde voor woorden en daarmee ook poëzie en carrièremogelijkheden.
De dood van Chase Andrews is een veel besproken onderwerp in het dorp en vele spreken van moord. Vingers worden gewezen naar het moerasmeisje en Kya moet er alles aan doen om het tegendeel te bewijzen. Maar kan er nog verandering worden gebracht in de jarenlange vooroordelen?
Het moeras is een onvoorspelbare plek waar objecten maar ook geheimen in kunnen verdwijnen. Groot dat het is, valt er nog veel te ontdekken met haar bootje; “way out yonder, where the crawdads sing” zoals ma zou zeggen.
Een motief in het boek is een schelpen ketting, die Chase al lange tijd om had, maar na de moord was verdwenen. Hierover worden veel vragen gesteld en terwijl je leest wordt er steeds meer duidelijk.

Het boek is geschreven vanuit het perspectief van de auctoriale verteller. Zelf vond ik dat fijn lezen, omdat je op die manier ook meer te weten kreeg over de flat characters zoals Tate Walker en Chase Andrews. In het boek werken twee verschillende tijden naar elkaar toe. Het ene deel, dat vooral Kya’s jeugd beschrijft, begint in het jaar 1952. Het andere deel begint in 1969 en vertelt over de mysterieuze dood van Chase Andrews.

Delia Owens heeft naar mijn mening een mooie schrijfstijl, omdat ze in langere zinnen schrijft. Deze zinnen bevatten echter geen overbodige informatie. Zo krijgt het boek een poëtisch effect. Er wordt op zo’n manier geschreven dat je de tekst bijna kan voelen en het is net alsof je ook eventjes in het hutje in het moeras bent. Dit gevoel wordt nog meer versterkt door de talloze beschrijvingen van de natuur die je er een echt beeld bij geven. Wel zorgen de lange zinnen ervoor dat het minder snel leest, wat voor sommige mensen als vervelend kan overkomen.
Het deel dat gaat over het onderzoek naar de dood van Chase Andrews is zo geschreven dat, elke keer als je een nieuw puzzelstukje krijgt, deze overal past. Iedereen kan dus eigen theorieën vormen en er is geen richting waar de schrijver op doelt. Dit vond ik zelf erg goed aan het boek, omdat het ervoor zorgde dat je door wilde lezen.

Ik raad dit boek zeker aan aan mensen die houden van boeken met een combinatie van romantiek en mysterie plus een goede plottwist. Het is een boek vol nieuwe ontdekkingen en gedichten tussendoor. Een wereld die gecreëerd is, maar waar je toch je eigen wereld van kan maken.