De spanning ontbreekt

De Terugkeer is het afsluitende deel van ‘De Overlevers’, geschreven door Chris Weitz. Chris Weitz is een telg uit een familie vol artiesten. Zijn vader John Weitz is modeontwerper en auteur, zijn oudere broer, Paul Weitz, is producent, schrijver en regisseur en zijn neef Pancho Kohner is producent en regisseur. Het is dan ook niet vreemd dat Chris Weitz zowel regisseur, acteur als auteur is. Hij regisseerde onder andere de twee populaire films The Golden Compass en The Twilight Saga: New Moon. Daarnaast acteerde hij in meerdere films, waaronder Mr. & Mrs. Smith. In 2014 verscheen het eerste deel van ‘De Overlevers’ in het Engels, het tweede deel verscheen een jaar later. Beide delen waren vrij simpel geschreven met weinig diepgang. Het derde deel, verschenen in 2016, wijkt niet van deze trend af.    

In Amerika heeft zich een ziekte verspreid die iedereen onder de twaalf en boven de achttien jaar doodt. De overlevende jongeren hebben zich opgedeeld in clans. Jefferson en Donna, afkomstig van Washington Square Park, gaan samen met een aantal mensen van hun clan opzoek naar een mogelijk medicijn.    

Jefferson keert, met het medicijn en de wetenschap dat de rest van de wereld niet getroffen is door de ziekte, terug naar New York. Het eerste deelt hij, het tweede houdt hij geheim in de hoop dat hij een utopia kan stichten voordat de rest van de wereld zich er weer mee bemoeit.  Wanneer de jongeren hierachter komen, verjagen ze Jefferson. Donna is niet mee gekomen naar New York. Zij is meegenomen naar England, waar ze haar proberen te gebruiken om achter de situatie in Amerika te komen.    

In De Terugkeer lees je hoe het verder gaat wanneer Donna terugkeert naar de VS. Zullen zij en Jefferson elkaar weer terugvinden? Zal Jefferson de utopia kunnen stichten waar hij zo naar verlangt? In het slotdeel van ‘De Overlevers’ zullen de jongeren nog harder moeten vechten voor hetgeen waar ze om geven. Maar wat iemand wil, is niet altijd wat het beste is voor de clan.    

Het verhaal is geschreven uit het gezichtspunt van een zestal personages, al zijn Donna en Jefferson het meest aan het woord. Het is echter een stuk interessanter om het verhaal vanuit de andere personages te beleven. Evan is een psychopaat die zijn clan overheerst met angst en manipulatie. Rab is vanuit England met Donna meegekomen. Nadat hij haar vriendschap moest winnen om informatie uit haar te krijgen, is hij verliefd op haar geworden. Kath en Peter reizen met Jefferson mee, maar ook zij hebben allebei zo hun eigen problemen. Ondanks de hoeveelheid perspectieven is het vrij snel duidelijk met welk personage je te maken hebt. Mocht je toch nog in de war raken, dan staat dit ook nog boven elk hoofdstuk aangegeven.  

Het verhaal wisselt vooral tussen gekibbel over liefdesproblemen en kortstondige actie. Dit doet een beetje af aan de spanning die door het verhaal loopt. Het is een vrij dun boek vergeleken met de eerdere delen en het verhaal lijkt aan het einde nog niet helemaal voltooid. Want hoewel de acute problemen zijn opgelost, zullen de jongeren nog veel problemen tegenkomen voordat ze een rustig leven kunnen leiden. Desondanks wordt er een vrij realistisch beeld geschetst over wat er zou gebeuren als zo een ziekte echt zou opduiken. Het opbreken van de bevolking onder meerdere clans, de gevechten die uitbreken en zelfs het kannibalisme zijn dingen die best zouden kunnen gebeuren.    

Het boek is een aanrader voor de wat jongere lezers die wel van een post-apocalyptisch boek houden.