Lezersrecensie
heerlijk tussendoortje
Stella Mulder houdt al van jongs af aan van lezen. Ze verliest zich graag uren in de avonturen van anderen. Niet alleen houdt ze van lezen, ze heeft van haar hobby haar beroep gemaakt. Mulder doet namelijk de eindredactie van scripts. Daarnaast is ze ook nog docent in het MBO.
Als alleenstaande moeder maakt ze genoeg mee, verhalen die ze graag zou vertellen aan de rest van de wereld. Met Oneindig Oman schreef ze haar eerste feelgood.
Zon, zee, strand en een uitgestrekte woestijn, dat is wat je tegenkomt in Oneindig Oman. De cover van het boek past dan ook perfect bij waar het boek zich afspeelt. Wie de dame in de gele zomerjurk en de man in het witte gewaad zijn? Daar kom je snel genoeg achter als je Oneindig Oman leest.
Maar waar gaat het boek nu eigenlijk over?
Wanneer Nicole ontdekt dat haar verloofde Abel de bloemetjes buiten de deur zet, besluit ze dat het geen zin heeft om te gaan zitten treuren. Ze neemt, na een avondje struinen op het internet naar een mooie vakantiebestemming, het vliegtuig naar het exotische Oman.
Door de prachtige kust, cultuur, woestijnen en lieve mensen vergeet Nicole even haar hartzeer. Toch weet één iemand haar, in de toch al hete woestijn, in vuur en vlam te zetten: Saïd. Het voelt alsof Nicole even in een sprookje leeft, totdat ze erachter komt dat haar prins toebehoort aan een ander.
Nadat ik las waar het boek over ging, leek mij dit een fijne feelgood novelle om het warme weer te trotseren. Nooit eerder had ik een boek gelezen dat zich afspeelt in Oman. Van de plaatjes op Google ging mijn hart ook sneller kloppen, wat een prachtig land.
Het verhaal begint goed, je leert Nicole kennen en snapt haar besluit om er even tussenuit te gaan. De reis brengt haar naar het mooie Oman en al snel weet Mulder je met haar beeldende schrijfstijl mee te voeren naar een prachtige locatie. Helaas blijft het verhaal wat mij betreft wat vlak en komen er geregeld herhalingen voor in het verhaal. Het verhaal wordt in vlot tempo verteld en dat is ook te merken aan de handelingen die hoofdpersoon Nicole al na een paar bladzijden uitvoert. Wat ze doet kan ik je helaas niet verklappen, daarvoor zul je toch zelf Oneindig Oman moeten openslaan.
Oneindig Oman is een nieuw tussendoortje van de Verhalenfabriek. Een dat je meeneemt naar Oman en je kennis laat maken met de woestijn en het leven daar. Een verhaal wat je in no-time uit hebt.
Nestel je in de schaduw in een fijne luie stoel, schenk jezelf een lekker drankje in en geniet van Oneindig Oman.
Het verhaal krijgt van mij 3.5 ster.
Als alleenstaande moeder maakt ze genoeg mee, verhalen die ze graag zou vertellen aan de rest van de wereld. Met Oneindig Oman schreef ze haar eerste feelgood.
Zon, zee, strand en een uitgestrekte woestijn, dat is wat je tegenkomt in Oneindig Oman. De cover van het boek past dan ook perfect bij waar het boek zich afspeelt. Wie de dame in de gele zomerjurk en de man in het witte gewaad zijn? Daar kom je snel genoeg achter als je Oneindig Oman leest.
Maar waar gaat het boek nu eigenlijk over?
Wanneer Nicole ontdekt dat haar verloofde Abel de bloemetjes buiten de deur zet, besluit ze dat het geen zin heeft om te gaan zitten treuren. Ze neemt, na een avondje struinen op het internet naar een mooie vakantiebestemming, het vliegtuig naar het exotische Oman.
Door de prachtige kust, cultuur, woestijnen en lieve mensen vergeet Nicole even haar hartzeer. Toch weet één iemand haar, in de toch al hete woestijn, in vuur en vlam te zetten: Saïd. Het voelt alsof Nicole even in een sprookje leeft, totdat ze erachter komt dat haar prins toebehoort aan een ander.
Nadat ik las waar het boek over ging, leek mij dit een fijne feelgood novelle om het warme weer te trotseren. Nooit eerder had ik een boek gelezen dat zich afspeelt in Oman. Van de plaatjes op Google ging mijn hart ook sneller kloppen, wat een prachtig land.
Het verhaal begint goed, je leert Nicole kennen en snapt haar besluit om er even tussenuit te gaan. De reis brengt haar naar het mooie Oman en al snel weet Mulder je met haar beeldende schrijfstijl mee te voeren naar een prachtige locatie. Helaas blijft het verhaal wat mij betreft wat vlak en komen er geregeld herhalingen voor in het verhaal. Het verhaal wordt in vlot tempo verteld en dat is ook te merken aan de handelingen die hoofdpersoon Nicole al na een paar bladzijden uitvoert. Wat ze doet kan ik je helaas niet verklappen, daarvoor zul je toch zelf Oneindig Oman moeten openslaan.
Oneindig Oman is een nieuw tussendoortje van de Verhalenfabriek. Een dat je meeneemt naar Oman en je kennis laat maken met de woestijn en het leven daar. Een verhaal wat je in no-time uit hebt.
Nestel je in de schaduw in een fijne luie stoel, schenk jezelf een lekker drankje in en geniet van Oneindig Oman.
Het verhaal krijgt van mij 3.5 ster.
1
Reageer op deze recensie