Prachtig

Ik vond dit echt een prachtig verhaal.

We volgen Olivia, een jonge wees, die een brief ontvangt van een lang verloren oom met de boodschap terug naar huis te keren. Oliva kan haar geluk niet op, want ze heeft nooit een thuis gehad en ze verlangt naar een plek waar ze geliefd is en geaccepteerd wordt. Helaas lijkt haar nieuwe thuis een duister geheim te bevatten.

De geleidelijke opbouw, de overgang van het weeshuis naar Olivia's familiehuis. Het familiegeheim dat we langzaam onderzoeken. De proza voelde als een dans. Het verhaal is vrij donker, maar ik heb echt genoten van de lichte horror vibe.

Olivia is een lief personage. Ze is koppig en intelligent. Olivia heeft mutisme en kan daardoor niet praten. Zij communiceert middels gebarentaal en schrift. Ik waardeerde hoe de auteur beschreef hoe andere mensen reageerden op haar beperking en hoe Olivia daarmee om gaat.

Ik heb enkel lof gehoord over het werk van V.E. Schwab, en voor een keer moet ik het eens zijn met de hype.