De Lucifermoorden: Adembenemend, Duister en Onvergetelijk

In de Vlaamse stad Tienen wordt een man levend verbrand teruggevonden. Zijn lichaam is zorgvuldig opgebaard en bestrooid met zwavelpoeder, precies zoals de beruchte Lucifermoordenaar veertig jaar geleden te werk ging. Maar volgens het oude onderzoeksdossier kwam die dader om bij zijn laatste brand.
Hoofdinspecteur Rudi Smeets en zijn team worden gedwongen het verleden in te duiken om antwoorden te vinden in het heden. Ze zoeken de voormalige rijkswachter op die destijds het onderzoek leidde. Zijn getuigenissen openen de deur naar een duister hoofdstuk uit de jaren tachtig, toen een reeks slachtoffers op gruwelijke wijze de vlammen niet alleen ondergingen, maar bewust meemaakten.
Is de Lucifermoordenaar nooit gestopt en waarom bleef het dan veertig jaar stil? Of is er iemand opgestaan die zijn sinistere werk opnieuw tot leven wil wekken?

Mijn ervaring:
Wat een pakkend, bloedstollend en indrukwekkend verhaal levert Alexander Olbrechts hier opnieuw af. Zijn herkenbare, vlotte en levendige schrijfstijl sleept je moeiteloos het vervolg van de Mythosmoorden-reeks binnen. De soms lugubere en akelige gebeurtenissen worden beeldend beschreven, terwijl de krachtige dialogen het verhaal geloofwaardig en realistisch maken.

Ook in dit deel volgen we Hoofdinspecteur Rudi Smeets en zijn team. Het is heerlijk om de vertrouwde personages weer terug te zien, wat direct een gevoel van herkenning en vertrouwen oproept. De nieuwe personages die met de zaak verbonden zijn, zijn divers, gelaagd en sterk uitgewerkt. Sommigen roepen doelbewust wantrouwen op, wat Alexander Olbrechts bijzonder knap neerzet.

De vondst van een man die levend verbrand is, grijpt je meteen bij de keel. Het roept talloze vragen op, zeker wanneer blijkt dat deze modus operandi angstvallig lijkt op de werkwijze van de beruchte Lucifermoordenaar van veertig jaar geleden. Hoe hangen deze zaken samen? En waarom verwijzen de moordenaar en zijn slachtoffers naar citaten uit de Bijbel? De betrokkenheid van een voormalige rijkswachter geeft het verhaal extra diepgang en laat zien hoe verleden en heden op een duistere manier met elkaar verweven raken.

Het plot is complex, maar helder en intelligent opgebouwd. Tot het einde weet Alexander Olbrechts de spanning hoog te houden en hij sluit het verhaal voortreffelijk af. De manier waarop hij ditmaal ook de privélijn van Rudi verweeft in het slot, zorgt voor een bijzonder indrukwekkende ontknoping.

De Lucifermoorden is een meeslepende, intrigerende en uitstekend geschreven thriller. Dankzij de beeldende stijl, het sterke plot en de constante spanning is dit een absolute aanrader. Zowel dit deel als de hele serie.