Een pakkende, meeslepende en erg indrukwekkende historische roman

Juni erft, na het overlijden van haar grootouders, hun huis op een klein Noors eiland. Bij het leegruimen van de woning vindt ze een foto van haar grootmoeder als jonge vrouw met een Duitse soldaat en een brief uit 1946. Aangezien Juni haar moeder niks meer kan vragen, weet ze wel dat de relatie tussen haar moeder en grootmoeder altijd werd overschaduwd door iets waarover gezwegen werd. Hebben de foto en de brief hier iets mee te maken? Juni start een zoektocht naar de waarheid die haar naar Berlijn brengt en het stadje Demmin in het oosten van Duitsland. Het stadje werd na de capitulatie veroverd door het Russische leger. Al snel beseft Juni dat het om veel meer gaat dan een geheime liefde en dat de ontdekkingen die ze doet gevolgen hebben door haar eigen geluk. Ze danste in de regen, toont hoe het verleden ons vormt en hoe het doorwerkt van generatie op generatie. Maar bovenal is het een verhaal over de helende kracht van liefde.

Mijn ervaring:
Wat een aangrijpende, meeslepende en erg indrukwekkende historische familieroman. Trude Teige heeft een beeldende, vlotte en sfeervolle schrijfstijl. Het boek leest erg vlot en gemakkelijk en is opgebouwd uit korte hoofdstukken, wat voor mij de drang om door te lezen bevorderd. Het verhaal bestaat uit twee verhaallijnen; een in het heden en in het verleden. Beide tijdsbeelden zijn erg beeldend en mooi verwoord en hierdoor kan je echt in het verhaal opgaan.

'Verdriet is liefde,' zei ze.' Liefde voor diegene die je hebt verloren. We kunnen herinneringen niet uitwissen, ze maken ons menselijk. Maar het is mogelijk om een weg voorwaarts te vinden.'

Het verhaal is zo geschreven dat we twee personages volgen. We volgen in het heden de verhaallijn van Tekla, de moeder van Juni en in het heden dus de verhaallijn van Juni. Beide vrouwen zijn realistisch, complex en met finesse uitgewerkt. Met beide vrouwen leef je echt mee in de twee heftige, aangrijpende en pakkende verhaallijnen. Ook de andere personages in het verhaal zijn al naargelang hun belang in het verhaal goed uitgewerkt.

Het verhaal begint in het heden, waarbij Juni na een heftige gebeurtenis naar het huis van haar grootouders reist om tot rust en bezinning te komen. Wanneer ze daar op een foto en een brief stuit, besluit ze op onderzoek te gaan naar de waarheid, waarbij ook de verhaallijn in het verleden zich openbaart. Wat ik erg indrukwekkend vind aan deze roman, is dat Trude Teige ervoor heeft gezorgd dat je zonder moeite echt gegrepen wordt door beide verhaallijnen en ze echt een rollercoaster aan emoties bij je oproepen. Wel wil ik de waarschuwing geven dat er best heftige en aangrijpende gebeurtenissen zich in beide verhaallijnen voortdoen. Het verhaal wordt afgesloten met een indrukwekkend en erg krachtig plot. Op deze wijze weet Trude Teige het verhaal een pakkende boodschap te geven, waarmee ze het complete verhaal nog meer inhoud en diepte geeft.

'Het doet me aan applaus denken, zei Niels. Hij legde zijn hand op zijn buik, sterkte de andere opzij en boog diep. 'Dank u, dank u, 'zij hij. 'Tekla jij mogen ook buigen.' Lachend ging ze naast hem staan, haar armen uitgestrekt. Ze bogen verschillende keren, eerst naar rechts, toen naar links. 'Het applaus van het leven, 'zei Niels. 'Laten we dansen in de regen.'

Ze danste in de regen is een pakkende, meeslepende en erg indrukwekkende historische roman. Ik had hoge verwachtingen, maar ze zijn meer dan overtroffen. Trude Teige heeft een beeldende, sfeervolle en vlotte schrijfstijl en weet het tijdsbeeld, de personages en de verhaallijnen diepte, inhoud en een krachtig verhaal te geven. Ondanks de heftige en aangrijpende wendingen en gebeurtenissen, bevat het verhaal een mooie en pakkende boodschap. Echt een must-read!