Toen ik voor het eerst vernam dat ik voor mijn les Nederlands een spannend boek moest lezen, besloot ik om er een van Agatha Christie te nemen, want dat was immers de naam die ik associeerde met detectives.
Ik had reeds enkele van haar boeken gelezen en vond ze allemaal erg spannend en ingenieus bedacht. Ik heb toen het boek Tien Kleine Negertjes gekozen, niettegenstaande dat ik al eerder de verfilming had gezien. Ik dacht dat het minder aangrijpend zou zijn, want ik wist immers hoe de plot in elkaar zat, maar ik had het mis.
Ik had vergeten in welke volgorde de personages gedood werden en wie de dader was. Daardoor had ik heel de tijd het gevoel dat ik wist hoe het in elkaar zat, maar niet heel erg zeker. Het was dan ook leuk om te weten te komen of ik het juist had of niet en daardoor hield het boek me de hele tijd in haar ban.
Dit is voor mijn gevoel het beste boek van Agatha Christie; het idee met de kleine negertjes heeft me altijd geïntrigeerd. Ik had een gevoel van voldoening toen ik het boek uitlas. Het is een aanrader voor iedereen.