Fascinerend, maar ook nodeloos ingewikkeld

Voorop: Rachel Cusk heeft een fascinerende en adembenemende schrijfstijl. Adembenemend, want haar redenaties en uitweidingen gaan soms maar door. De pracht van haar taal zorgt ervoor dat je door wilt lezen.

In 'Tweede plaats' gaat het om een vrouw die met haar man in een onherbergzaam gebied woont en daar een schilder uitnodigt die haar fascineert. Als lezer twijfel je al meteen over deze man: hij reageert wel op brieven, maar laat het eerst afweten omdat er betere aanbiedingen zijn waar hij heen kan gaan en komt vervolgens ook nog met een onaangekondigde vriendin. De hoop een gast nabij te hebben waarmee de hoofdpersoon over kunst en het leven kan praten en die het verlaten gebied op grootse wijze zal schilderen, gaat volledig verloren. De spanning die ontstaat tussen de hoofdpersoon en de schilder is intens. De schilder, aangeduid als L, werkt ontwrichtend op het gemoed van de hoofdpersoon en de relaties in het huishouden. 'Ik heb de duivel ontmoet', zegt de hoofdpersoon in het begin.

Cusk levert een beklemmend verhaal af. Maar de vele ingewikkelde, diepzinnige uitweidingen over relaties, liefde en wat dies meer zij, maken het verhaal ook nodeloos ingewikkeld. Daarmee wordt te vaak de vaart uit het drama dat zich afspeelt gehaald. Maar tegelijk schrijft ze het zo mooi, dat je het boek niet weg wilt leggen.

Drie sterren voor het verhaal. De extra ster is voor de pracht van de taal.