Vlot!

In dit verhaal verhuist Shelly met haar dochter Lauren en hond Teddy naar een huurwoning in Beech Close. Een kleine, mooie wijk met identieke woningen. Shelly en Lauren worden meteen opgenomen in de cirkel van omwonenden. Iets waar Shelly erg aan moet wennen en ook argwanend mee omgaat.

Shelly heeft jarenlang voor haar dementerende moeder gezorgd en ingewoond. Wanneer ze het huis in Beech Close betrekken, blijkt hun nieuwe buurvrouw Valerie ook dementerende te zijn. Valerie vertelt steeds aan Shelly vreemde dingen tijdens haar episodes.

Langzaam komt Shelly erachter dat de vorige bewoonster Daniëlla vermist wordt.

***

Ik vond dit een erg leuk en snel verhaal. Vooral omdat de wijk zo goed beschreven wordt, kun je je goed inleven en begint het beknellende gevoel bij je te leven. De bewoners zijn erg close, iets wat ook een beetje vreemd overkomt en 'suspens' geeft.

Shelly is een wat voorzichtige, angstige vrouw die het nodige mee heeft gemaakt. Bovendien is ze nuchter en laat zich niet voor de gek houden. Dat geeft haar een sterk karakter.

Vandaar dat ik het verhaal, hoewel niet super spannend, erg fijn vond om te lezen. Je raakt betrokken.

Het einde is vlot, en er komen plots heel veel verklaringen. Toch vond ik dit wel kloppen, en maakte alles passend. Ik kende deze auteur nog niet. Wellicht moet ik even kijken wat ze nog meer geschreven heeft en wat vertaald is.

⭐⭐⭐⭐