Lezersrecensie
Aangename, rustige roman
Geluksmomenten van de Engelse auteur Clare Chambers (1966) is vertaald door Erica Feberwee. Geluksmomenten is het negende boek van Chambers en inmiddels is er alweer een nieuwe roman van haar hand verschenen: Een vriendschap.
Het is 1957. Jean, een 39-jarige journaliste, werkt bij de lokale krant (als enige vrouw) en woont samen met haar zeurderige, eenkennige moeder. Als ze bij de krant een bericht binnenkrijgen van Gretchen Tilbury, een vrouw die beweert dat haar dochter verwekt is zonder tussenkomst van een man, neemt Jean de taak op zich deze claim te onderzoeken. Vrijwel vanzelf wordt ze warm opgenomen in het gezin van Gretchen. Terwijl er langzaam meer dan vriendschap groeit tussen Jean en Gretchens echtgenoot Howard, begint Jean te vermoeden dat Gretchen iets achterhoudt.
Dit is een charmant en boeiend verhaal. De eenzaamheid van Jean en de manier waarop zij – als vrouw in de 1950’s – vastzit aan haar plichten worden zeer realistisch beschreven. Ook de ontluikende romance tussen haar en Howard wordt overtuigend uit de doeken gedaan. Hoewel de omstandigheden regelmatig benauwend zijn en vooral Jean weinig beweegruimte heeft, heeft de roman toch iets knus. Helaas doet het einde daar ernstig afbreuk aan. Het is een nogal onzinnig ontknoping, waarmee de auteur zichzelf van de taak lijkt te ontslaan om een echt einde te breien aan de verschillende verhaallijnen.
Wat eveneens wat tegenvalt, is de oubollige schrijfstijl. Misschien ligt dat aan de vertaling? Personages zijn vaak “nijdig” of “schateren het uit”. Niet bepaald modern taalgebruik. Als ik niet zou weten dat deze roman in 2020 gepubliceerd is dan zou ik zweren dat het geschreven was in de jaren vijftig van de vorige eeuw. Nu kan dit soort taalgebruik ook charmant en zelfs knus zijn, maar hier voelt het eigenlijk alleen maar gedateerd. Het past wellicht bij de setting, maar het is soms vervelend om te lezen.
Afgezien van de climax en de enigszins onprettige schrijfstijl, is dit een prima roman. Ja, de conclusie van het mysterie is een tikkeltje voor de hand liggend, maar ik verwachtte geen ingewikkelde toestand. Dit is niet zo’n soort boek. Geluksmomenten is gewoon een aangename, rustige roman.
Het is 1957. Jean, een 39-jarige journaliste, werkt bij de lokale krant (als enige vrouw) en woont samen met haar zeurderige, eenkennige moeder. Als ze bij de krant een bericht binnenkrijgen van Gretchen Tilbury, een vrouw die beweert dat haar dochter verwekt is zonder tussenkomst van een man, neemt Jean de taak op zich deze claim te onderzoeken. Vrijwel vanzelf wordt ze warm opgenomen in het gezin van Gretchen. Terwijl er langzaam meer dan vriendschap groeit tussen Jean en Gretchens echtgenoot Howard, begint Jean te vermoeden dat Gretchen iets achterhoudt.
Dit is een charmant en boeiend verhaal. De eenzaamheid van Jean en de manier waarop zij – als vrouw in de 1950’s – vastzit aan haar plichten worden zeer realistisch beschreven. Ook de ontluikende romance tussen haar en Howard wordt overtuigend uit de doeken gedaan. Hoewel de omstandigheden regelmatig benauwend zijn en vooral Jean weinig beweegruimte heeft, heeft de roman toch iets knus. Helaas doet het einde daar ernstig afbreuk aan. Het is een nogal onzinnig ontknoping, waarmee de auteur zichzelf van de taak lijkt te ontslaan om een echt einde te breien aan de verschillende verhaallijnen.
Wat eveneens wat tegenvalt, is de oubollige schrijfstijl. Misschien ligt dat aan de vertaling? Personages zijn vaak “nijdig” of “schateren het uit”. Niet bepaald modern taalgebruik. Als ik niet zou weten dat deze roman in 2020 gepubliceerd is dan zou ik zweren dat het geschreven was in de jaren vijftig van de vorige eeuw. Nu kan dit soort taalgebruik ook charmant en zelfs knus zijn, maar hier voelt het eigenlijk alleen maar gedateerd. Het past wellicht bij de setting, maar het is soms vervelend om te lezen.
Afgezien van de climax en de enigszins onprettige schrijfstijl, is dit een prima roman. Ja, de conclusie van het mysterie is een tikkeltje voor de hand liggend, maar ik verwachtte geen ingewikkelde toestand. Dit is niet zo’n soort boek. Geluksmomenten is gewoon een aangename, rustige roman.
1
Reageer op deze recensie
Meer recensies van Lieke Roovers
Gesponsord
Een Nederlander en een Française, twee talen, twee culturen. Twee werelden. Een arts en een studente kunstgeschiedenis. Louter tegenstellingen, maar één grote liefde. Groot genoeg?
Als rechercheur Emmy Clifton de verdwijning van twee tienermeisjes onderzoekt, realiseert ze zich dat ze hen nooit écht heeft gekend. Schrijf je nu in voor de Hebban Leesclub.
