Wat doet zelfdoding van een moeder met haar kind?

Toen de auteur in 1983 acht jaar oud was, pleegde haar moeder Rieneke zelfmoord. Daarna werd er niet meer over haar gesproken. Als de auteur zelf moeder wordt, gaat het kriebelen, want waarom heeft haar moeder dat gedaan? Dus gaat de auteur op onderzoek uit en met een achtergrond als journalist verricht zij geen half werk; ze spreekt met familie, vrienden, kennissen en buren en benadert zelfs oud-collega’s en oud-werkgevers, evenals mede-patiënten en behandelaars van de psychiatrische kliniek waar haar moeder verbleef.

Het beeld dat uit haar zoektocht naar voren komt is dat van een vrouw met meer ambities dan het zijn van echtgenote en moeder, een vrouw die zich beknot voelde door de tijdsgeest én door de relatie met haar egocentrische en alcoholische man. Haar gevoelens en gedachten schrijft ze van zich af in haar dagboeken, die de auteur uiteindelijk gebruikt om meer over haar moeder te weten te komen.

Ook al gaat het in ‘Mama wil weg’ over een beladen onderwerp, zelfdoding van een moeder, het boek leest makkelijk, het is onderverdeeld in een aantal hoofdstukken waarin grote delen van het dagboek zijn opgenomen. Volgens een mede-leesclublezer heeft Rieneke zo een stem gekregen. Het roept echter ook de vraag op of haar moeder het prettig zou hebben gevonden dat haar dagboek gedeeld wordt met een groot lezerspubliek. Dat is iets dat ieder voor zichzelf moet uitmaken. Voor mij resulteert het in 3 sterren.