Mooi debuut

Blijft bijzonder om een startende auteur te ontmoeten en zo haar droom te volgen via social media. Via mijn man, werd ik geattendeerd op een boekpresentatie van een debuutroman. De vriendin van zijn collega had de grote stap gezet en brengt haar eerst boek uit. Aangezien de boekpresentatie in de buurt was, was dat de perfecte gelegenheid om kennis te maken en meer te weten te komen over haar carrière switch, motivatie en uiteraard haar eerste boek.

Het verhaal start met een bekentenis, ze heeft haar vriend vermoord. Het hoe, wat en waarom zal ik de komende hoofdstukken uiteen gezet worden. Als lezer sta je direct op scherp, wat is hier aan vooraf gegaan. Goede teaser!

Eva keert terug van haar reis, een maand lang heeft ze doorgebracht in de trein en tijdens het laatste ritje ontmoet ze een man die ze niet uit haar systeem krijgt. Ze hadden geen telefoonnummers uitgewisseld, maar het toeval wil dat ze elkaar drie weken later opnieuw ontmoeten in een club. Niet het beste moment, aangezien Eva hard op weg is naar een promotie en het enorm druk heeft op de universiteit. Maar liefde kun je niet sturen en Vincent is Eva’s grote liefde. Hun relatie kent naast de vele prachtige, uitbundige momenten ook diepe dalen. Deze worden met name door Eva’s verleden veroorzaakt. De dood van haar vader en broer heeft diepe wonden achtergelaten, waardoor ze vaak een muur om haar heen optrekt. De gevoelens die het verdriet oproepen houdt ze liever binnen en erover praten is moeilijk. Vincent lijkt de enige te zijn die door die muur heen kan breken, maar of dat zo verstandig is….?

Quote:
“De avond duurde nog lang en als er een woord tussen romantisch en melancholie zou bestaan zou dat nu van toepassing zijn. Een verscheurd gevoel door mijn verleden, wat bij elkaar werd gehouden door Vincent. Hij heelde.”

Gedurende het verhaal merk je als lezer dat er dingen wringen, niet alles wat Eva meemaakt lijkt te kloppen. Wat is echt, welk verhaal klopt? Als lezer wordt je meegenomen in een psychologisch spel en dat maakt van deze roman voor mij, meer een psychologische roman/thriller.

De schrijfstijl van Ellen Klijnstra is rustig, helder en meeslepend. Het verhaal leest prettig, er zit het ene moment redelijk wat vaart in en dan komt er weer een rustiger stuk. Dat Ellen naast auteur ook muzikant is, merk je aan het ritme van het boek, het kabbelt, zwelt aan is stuwend slepend net als een muziekstuk. Muziek speelt in het verhaal ook een grote rol en er passeren meerdere klassieke stukken de revue. De muziekstukken passen perfect in het moment en sfeer van dat moment. Persoonlijk hadden het er van mij wat minder mogen zijn, dit kan op een gegeven moment te veel zijn.

De personages worden goed beschreven en hebben zeker diepgang, ze krijgen echt een gezicht als je aan het lezen bent en ze evolueren tijdens het verhaal.
Het zware gevoel waar Eva regelmatig in wegglijdt is voelbaar, maar het had op het einde iets meer uitgediept mogen worden.

Quote:
“Schuld. Spijt. En rouw.
Dat heb ik, omdat jij er niet meer bent”

Met “Donker paradijs” zet Ellen Klijnstra een psychologische roman op de wereld, die zeker in het zonnetje gezet mag worden. Een prachtig debuut en een schrijfster die ik zeker blijf volgen. Ik kijk al uit naar het volgende boek.

Donker paradijs van Ellen Klijnstra krijgt van mij 4 sterren.

Lilian