Een thriller met een bovennatuurlijk tintje

Adam heeft het niet breed, zijn boek is niet het succes geworden wat hij en zijn uitgever hoopten. Dat komt door een misverstand over plagiaat en zorgt ervoor dat Adams wereld enigszins instort en mede daarmee ook zijn schrijversaspiraties verdwijnen. Van zijn baantje, in de tweedehands boekwinkel van de Kaper, kan hij niet rondkomen.

Als hij van zijn oom een doos vol boeken krijgt met daarin een dagboek, begint er toch weer wat te kriebelen en neemt het alle tijd en aandacht van Adam in beslag. Het dagboek is van C. en zij is ten huwelijk gevraagd door Derk, een schrijver die net een huisje heeft gekocht aan zee.

Het dagboek geeft Adam weer de moed en zin om het schrijven op te pakken. Hij gaat op schrijfvakantie, naar de kust, waar het huisje van Derk en C. staat. Het kost hem zijn baan, maar hij moet schrijven…

Vreemde gewaarwordingen treffen Adam sinds het dagboek in zijn bezit is. Enge, haast werkelijke dromen over verdrinking en het vervormen van letters in een smeltend vrouwengezicht.

Adam komt via de uitgeverij van Derk aan de naam van diens vrouw en schrijfster van het dagboek. Dit brengt hem nog verder terug het verleden in. Als Adam de kans krijgt om in het huis van Celia en Derk te verblijven, laat hij zich dat geen twee keer zeggen en schaft wat kampeerspullen aan en haalt proviand bij de groenteboer. Daar leert hij Beate kennen, Beate is druk en opdringerig, iets wat Adam niet zo waardeert en wat tot irritatie leidt. Toch blijven ze elkaar opzoeken en groeit er iets tussen hen.

De zoektocht van Adam naar het ware verhaal achter het dagboek, verloopt moeizaam en hij stuit steeds op vreemde situaties. Niet alles is even geloofwaardig, daar moet je doorheen kunnen lezen, anders ga je je eraan storen. Ik kan dat op z’n tijd wel waarderen, maar dit verhaal heeft nog wat losse eindjes.

De schrijfstijl van Patricia is prettig, ze weet je als lezer mee te nemen in de deprimerende sfeer van Adams leven en te verlichten met Beate’s enthousiasme.

De somberheid veroorzaakte een soort roes waar hij op een gegeven moment in weg gleed. Een naargeestige trance, die als een zware, klamme deken aanvoelde en waar een zekere dreiging vanuit ging.
Euphorbia is een thriller met een bovennatuurlijk tintje, een oud huis met geheimen en twee schrijvers in de hoofdrol. Het leest heerlijk weg en is perfect voor de donkere herfstachtige dagen.