Wat zou jij doen? Een onmogelijke keuze

Zodra je ‘Een onmogelijke keuze bekijkt’, weet je dat je een bijzonder boek in handen hebt. De cover zonnig geel, maar de twee witte vogels, die ieder een kant op vliegen, en de kleine donkere vogel lijken hun eigen verhaal te willen vertellen.

‘’Indrukwekkend, meeslepend en razend knap,’’ kopt de quote, en ook de titel en flaptekst schemeren alvast door dat dit geen gemakkelijk verhaaltje gaat worden. En, zó waar als het maar kan; dat is het ook niet!

Niet in de eerste plaats door het verhaal dat op waarheid berust. Een onmogelijke keuze is gebaseerd op gebeurtenissen uit het leven van de auteur zelf. Dat blijft continu in je achterhoofd zitten, tijdens het lezen, maar het is ook de vorm waarin het verhaal gegoten is. ‘Ervoor en Erna.’

‘Ervoor’ beslaat ongeveer de eerste helft van het boek en is zo weggelezen. Weliswaar met een brok in de keel, maar ‘Erna’ is lastiger. Net als mijn gevoel hierover, zit ik een beetje in een twist, want vond ik eerst de eerste helft de betere, na een paar dagen, vond ik de tweede helft eigenlijk (nog) meer aankomen. Maar laat ik beginnen bij het begin.

Max en Pip zijn een koppel, dat je niet zo vaak ziet. Het is een liefdevol, sterk stel, waarvan je weet dat ze elkaar nooit zullen loslaten. Ze vullen elkaar op alle fronten aan, hebben beiden een goede baan, en zijn ouders van zoontje Dylan. Tot hun zoontje ernstig ziek wordt.

De proloog begint met een verslag uit de rechtszaal, waardoor je meteen op je hoede bent. Wat is er mis? Wat doen ze in de rechtbank? Wanneer Dylan 2 jaar is wordt bij hem een hersentumor geconstateerd en na een aantal behandelingen blijkt hij ongeneeslijk ziek te zijn. Zijn ouders worden voor een onmogelijke keuze gesteld, om een besluit te nemen over het leven van hun kind.

Gaan ze mee in het advies van het ziekenhuis, of maken ze hun eigen keuze? Een aangrijpend en voortdurend onderzoek volgt, want wat als je het samen niet eens kunt worden? Deze paradox wordt prachtig verwoord, zowel van Pip als van Max.

Als (meelezende) ouder is het niet moeilijk om te ’empathiseren’ met het stel, want je voelt het ongemak, de pijn en de twijfel waar ze samen mee moeten dealen. Hoe kun je ooit weten of je het juiste besluit hebt genomen? Maar het blijkt stukken lastiger om, tijdens het lezen, het knagende gevoel te verdringen, dat wil dat je een keuze maakt tussen Pip of Max.

‘Erna’, is een verhaal vol zijwegen, over hoe het leven er na de keus uit zou kunnen zien. Het zijn hoofdstukken vol verdriet, onmacht en onbegrip, maar ook vol liefde en empathie om elkaar tegemoet te komen en om tot een bevredigend en verlossend einde te komen.

Het wisselen van tijd is af en toe even schakelen, maar ik vind dat Clare Mackintosh het prachtig uitgewerkt heeft.


Linda de Jong

Uitgeverij De Fontein