Incrediblybookworm: Het volgende station

Welkom aan boord van de Hankyu Line trein!

Tussen de twee prachtige steden Takarazuka en Nishinomiya, in een prachtig bergachtig gebied van Japan, rammelt de trein van de Hankyu Line. Passagiers stappen in en uit, in gedachten verzonken. Op de heenreis maken we kennis met de emotionele dilemma's van vijf personages en op de terugreis, zes maanden later, zien we hoe ze oplossingen hebben gevonden.

Een jonge man ontmoet een jonge vrouw die er vlak voor in de bibliotheek een boek voor zijn neus wegkaapt, een vrouw in een witte jurk stapt op en is op weg naar een bruiloft, ze kijkt verdrietig, maar strijdlustig. Wat bezielt haar om in een witte jurk op dit feest te komen? Een meisje bereidt zich voor om haar gewelddadige vriend te verlaten en een oude vrouw bespreekt het adopteren van een hond met haar kleindochter. De rode draad van de levens van de passagiers, loopt net als de spoorlijnen dwars door elkaar en raakt elkaar of net niet, terwijl de Hankyu trein doorgaat.

Nadat ik pasgeleden met veel plezier ’Reisverslag van een kat’ had gelezen kon ik niet wachten om opnieuw iets te lezen van Hiro Arikawa. Dit boek schetst opnieuw een idyllisch Japan, waar de kersenbloesembomen in vol ornaat staan te pronken. Het plot speelt zich af: in een trein, passagiers van wie de verhalen op een menselijke en gepassioneerde manier, zonder zich aan je op te dringen voorbijkomen.

De acht haltes vlogen voorbij, lief en schattig als roze blaadjes in de wind die langs je heen dwarrelen. Af en toe valt er een bloemetje op je schouder en blijf je wat langer hangen. Het was leuk om de personages erna weer terug te zien komen. Het laat eenvoudig zien dat observatie, reflectie en aandacht voor elkaar zinvol kan zijn in een omgeving die wordt bezocht door mensen die doen alsof ze elkaar niet zien of kennen.

“Mensen die alleen de trein nemen, trekken meestal een onverschillig gezicht. Hun blik dwaalt af van de reclame hoog in de lucht naar het landschap buiten, voortdurend vermijdend dat ze iemand anders tegenkomen. Of ze brengen hun tijd door met lezen, luisteren naar muziek of staren naar hun telefoonscherm.

Een enkele persoon die dit niet doet en een emotie uit, zal de aandacht trekken.”

Ik waardeer het uitgangspunt van de verweven levens die met elkaar verbonden zijn door het toeval van een alledaagse routine. Sommige personages zijn levendig en sympathiek, andere zijn een beetje (te) vluchtig. Het ontbreekt (net als soms in een echte treinreis) aan contact om je met bepaalde mensen te kunnen verbinden. De aankomst- en vertrektijd tussen de stations is kort, en de verhalen zijn snel waardoor er niet te diep wordt ingegaan op de achtergrond of situatie. Toch is dit een fijn en aangenaam boek om mee te vertoeven en het heeft prettige Japan en vakantie vibes.

Wat ik zelf ook erg leuk vond, is dat de personen soms direct in verbinding komen, en soms in een zijlijn. Dat geeft een inkijkje waardoor het net lijkt of je zelf een soort passant bent die getuige is van een scène. De personages kruisen elkaars pad, beïnvloeden elkaar en veranderen het lot van de persoon die ze ontmoeten, door een woord, een gebaar, een blik of wat hulp. Mooi hoe dat dingen in beweging zet.

Ik had het in een mum van tijd uit! Vooral omdat ik het overal tussendoor las, zelfs op mijn telefoon. Kleine hoofdstukjes om aan te proeven. Duidelijk de ideale manier voor dit boek.