Winteruren, een veelzijdige roman.

In heel gevoelige scènes beschrijft de auteur hoe een man aan het sterfbed van zijn vrouw terugblikt op een heel bewogen leven. “Zijn Anna-Maria ligt op sterven. Ze draagt haar waarheid met zich mee. Een waarheid die zich vezel na vezel ontvouwt tijdens de winteruren van haar leven.”
Zo is ook het boek : bladzijde na bladzijde ontvouwt zich de geschiedenis van de twintigste eeuw maar ook de persoonlijke geschiedenis van Richard : zijn jeugd, zijn liefdes, zijn keuzes in de oorlog, de opbouw van zijn leven.
De auteur schrijft helder en direct, poëtisch waar het verhaal het toelaat.
Ondanks het bewogen leven van Richard, is het geen zwaarwichtig boek, wel een doorleefd boek dat haarfijn aantoont dat ieders leven zowel door externe omstandigheden als door eigen keuzes wordt bepaald.