Geschiedenis komt tot leven in deze historische roman

Juliet Catesby woont samen met haar vader en zus op hun plantage in Virginia. Hoewel ze diep in de schulden zitten, geniet Juliet van het leven hier en krijgt ze van haar vader veel vrijheid om zich bezig te houden met de zakelijke aspecten van de plantage. Op een dag komt Leith Buchanan aan in Virginia, een Schotse tabaksbaron. Tot Juliets afschuw komt ze erachter dat haar vader haar, om alle schulden af te lossen, heeft uitgehuwelijkt aan Leith. In eerste instantie weigert ze dan ook, maar door een abrupte en ernstige gebeurtenis, stapt ze samen met haar zus dan toch bij hem aan boord op weg naar Schotland. Eenmaal daar komt ze in een totaal andere wereld terecht, en komt ze erachter dat er zowel zakelijk- als privé veel meer speelt dan ze had kunnen denken.

Laura Frantz kan als geen ander een prachtige, historische setting neerzetten en dat heeft ze met dit verhaal dan ook weer gedaan. Ik heb het meest genoten van het deel dat zich afspeelt in Virginia, omdat dit mij met zijn kleuren, geuren en natuur meer tot de verbeelding sprak dan het grauwe Glasgow.
Ik heb al veel boeken gelezen over de Amerikaanse geschiedenis en vond het interessant om de start van de Onafhankelijkheidsoorlog eens door de ogen van de Britten te lezen.
Ieder hoofdstuk start met een citaat, dat een leuk inkijkje geeft in wat er in dat hoofdstuk staat te gebeuren.

Wat ik heb gemist in dit verhaal is om dieper te worden meegenomen in de gedachten en gevoelens van Leith en Juliet. Vooral met Leiths personage vond ik het moeilijk 'klikken'. Iedere keer als ik dacht dat de verdieping op gang kwam, werd het abrupt afgekapt door het einde van het hoofdstuk. Pas in het laatste kwart van het boek werd ik meer meegesleept in hun karakterontwikkeling.
Het laatste gedeelte van het verhaal wordt ineens heel spannend en hoewel goed geschreven, kon ik de stijl niet helemaal rijmen met die van de rest van het boek.

Dan nog een punt over de omslag. Deze beïnvloed uiteraard niet mijn aantal sterren, maar ik wil toch benoemen dat ik het zo jammer vind dat het regelmatig voorkomt dat de Nederlandse uitgeverij een omslag kiest met een persoon die helemaal niet lijkt op hoe de hoofdpersoon in het verhaal wordt beschreven. Dat is ook nu het geval.

Al met al zal ik de romans van Laura Frantz zeker blijven lezen, omdat ik simpelweg geniet van hoe zij met haar pen de geschiedenis weer tot leven brengt.