Na het lezen van de vrouw in de kooi, heb ik de rest van de boeken uit de serie Q reeks ook aangeschaft.

Aangezien ik al wat negatieve recensies op internet had gelezen over de fazantenmoordenaars, ging ik met een nogal rot gevoel van start aan dit boek.
Desondanks heeft wederom de fazantenmoordenaars, me niet teleurgesteld.
Heb vanaf het begin tot het einde weer zitten genieten van brigadier Carl Morck en zijn assistent Assad.

Wederom in boek twee beland er weer een oud dossier op de afdeling Q. Dit keer gaat het over een moordzaak uit 1987, waarbij broer en zus verminkt worden gevonden in hun zomerhuisje.

Het boek is spannend, met afentoe een tikkeltje humor erdoorheen. Het boek leest prettig weg. En de cover van het boek is wederom weer prachtig.