Zo uitgelezen

Laat ik allereerst beginnen dat ik het audioboek heb geluisterd, dus ik heb het boek fysiek niet gelezen. Het boek is vrij kort want na 2 uur luisteren was het boek al uit.

Manon Jonker is slechtziend. Na haar werk gaat ze naar haar favoriete juwelier om een armbandje te laten repareren. De juwelier kent haar omdat ze met haar familie er al jaren komt. Daarom mag ze altijd gebruik maken van het toilet. Als ze weer de winkel binnenstapt merkt ze dat er iets is veranderd. Het blijkt dat er overvallers in de winkel staan die haar onder schot houden. Omdat de juwelier haar in bescherming neemt om te zeggen dat ze slechtziend is vallen ze haar niet aan. Wanneer de juwelier naar achteren gaat om de kluis open te maken hoort Manon een schot. De overvallers vertrekken niet na al te lange tijd en zodra ze zeker weet dat ze weg zijn gaat ze op zoek naar de juwelier. Ze vindt hem op de grond en omdat de tlverlichting haar helemaal verblind gaat ze door te voelen op zoek naar de juwelier. Die vindt ze onder een grote plas bloed. Ze belt snel 112 om de overval aan te geven.

Nadat ze weer thuis is van het politiebureau verteld ze alles aan haar zus. In de dagen erna gebeuren er allerlei rare dingen waardoor Manon gaat denken dat de overvallers haar zouden kennen.

De ooggetuige is vrij vlot en kort geschreven. Het is leuk om te lezen, maar niet heel speciaal. Je hoeft er namelijk niet veel bij na te denken, dus je vliegt er doorheen!