Lezersrecensie
Prachtige roman. Een boek dat je raakt!
Wat fijn om weer terug te keren naar Landgoed Rosaville, waar ik zo’n mooie herinneringen aan heb. Maar helaas is van dat fijne gevoel niet veel meer over na het lezen van de eerste hoofdstukken waarin we kennismaken met Alix Rokebrand. Alix heeft nare gevoelens en herinneringen aan Rosaville en wil er het liefst zo snel mogelijk vanaf.
Karin Quint neemt ons mee naar net na de oorlog, waar Alix worstelt met de verschrikkelijke oorlogsperiode. Haar vader was lid van de NSB en is daarom opgepakt en opgesloten. Alix wil niet meer denken aan die tijd en zit vol schuldgevoel en schaamte. Ze heeft daardoor geen contact met anderen en wil met rust gelaten worden. Wanneer haar jeugdvriend Christiaan langskomt wil ze dan ook niks van hem weten, maar als hij vertelt over geruchten rondom de ijskelder op het landgoed, kan ze dat niet laten rusten. Samen met Christiaan doet ze een schrikbarende ontdekking die vele gevolgen heeft.
Wauw Karin, wat een prachtig verhaal heb je weer geschreven. Het is je gelukt om me mee te voeren en alle emoties waar Alix mee rondloopt te laten voelen. Wat had ik met haar te doen, soms las ik met een brok in mijn keel, en net als Alix werd me af en toe de adem ontnomen. Wat een verschrikkelijke tijd moet het geweest zijn. De schrijfstijl van Karin zorgt er feilloos voor dat je als lezer dit kunt aanvoelen en beleven.
Landgoed Rosaville moet in deze periode geen fijne plek zijn geweest, en het gehele verhaal vragen we ons af of dat eigenlijk nog kan veranderen.
De ijskelder is het 3e deel in de serie over Landgoed Rosaville en de boeken zijn losstaand te lezen. Toch zou ik je aanraden deel 1 en 2 eerst te lezen zodat je de geschiedenis van de villa kent. Het is bijzonder hoe 3 losstaande verhalen zo met elkaar verbonden kunnen zijn, door een plaats waar het verhaal zich afspeelt. Mooi hoe de schrijfster aan het begin van dit boek de geschiedenis van Rosaville de revue laat passeren waardoor je meteen weer weet waar de andere boeken over gingen.
Karin Quint weet als geen ander wat karakterbeleving is. De wanhoop en angst van Alix, maar ook de vriendschap die Christiaan biedt zijn zo sterk beschreven dat ze realistisch voelen. Ook wat de familie van Manen teweeg brengt voor Alix, of de gebeurtenissen tijdens de oorlog zijn levendig tot uiting gebracht en maken daardoor emoties los bij de lezer.
Karin Quint heeft op mooie en respectvolle wijze de diepgaande emoties van Alix in 'Landgoed Rosaville' tot leven gebracht. Haar schrijfstijl zorgt ervoor dat je je inleeft in het verhaal en de personages. Dit boek raakt je. Ik kan niet wachten op deel 4!
Karin Quint neemt ons mee naar net na de oorlog, waar Alix worstelt met de verschrikkelijke oorlogsperiode. Haar vader was lid van de NSB en is daarom opgepakt en opgesloten. Alix wil niet meer denken aan die tijd en zit vol schuldgevoel en schaamte. Ze heeft daardoor geen contact met anderen en wil met rust gelaten worden. Wanneer haar jeugdvriend Christiaan langskomt wil ze dan ook niks van hem weten, maar als hij vertelt over geruchten rondom de ijskelder op het landgoed, kan ze dat niet laten rusten. Samen met Christiaan doet ze een schrikbarende ontdekking die vele gevolgen heeft.
Wauw Karin, wat een prachtig verhaal heb je weer geschreven. Het is je gelukt om me mee te voeren en alle emoties waar Alix mee rondloopt te laten voelen. Wat had ik met haar te doen, soms las ik met een brok in mijn keel, en net als Alix werd me af en toe de adem ontnomen. Wat een verschrikkelijke tijd moet het geweest zijn. De schrijfstijl van Karin zorgt er feilloos voor dat je als lezer dit kunt aanvoelen en beleven.
Landgoed Rosaville moet in deze periode geen fijne plek zijn geweest, en het gehele verhaal vragen we ons af of dat eigenlijk nog kan veranderen.
De ijskelder is het 3e deel in de serie over Landgoed Rosaville en de boeken zijn losstaand te lezen. Toch zou ik je aanraden deel 1 en 2 eerst te lezen zodat je de geschiedenis van de villa kent. Het is bijzonder hoe 3 losstaande verhalen zo met elkaar verbonden kunnen zijn, door een plaats waar het verhaal zich afspeelt. Mooi hoe de schrijfster aan het begin van dit boek de geschiedenis van Rosaville de revue laat passeren waardoor je meteen weer weet waar de andere boeken over gingen.
Karin Quint weet als geen ander wat karakterbeleving is. De wanhoop en angst van Alix, maar ook de vriendschap die Christiaan biedt zijn zo sterk beschreven dat ze realistisch voelen. Ook wat de familie van Manen teweeg brengt voor Alix, of de gebeurtenissen tijdens de oorlog zijn levendig tot uiting gebracht en maken daardoor emoties los bij de lezer.
Karin Quint heeft op mooie en respectvolle wijze de diepgaande emoties van Alix in 'Landgoed Rosaville' tot leven gebracht. Haar schrijfstijl zorgt ervoor dat je je inleeft in het verhaal en de personages. Dit boek raakt je. Ik kan niet wachten op deel 4!
1
Reageer op deze recensie
