Henk: Boven is het stil

Boven is het stil is een psychologische roman geschreven door Gerbrand Bakker, gepubliceerd in 2006. Het boek volgt Helmer, een 55-jarige boer die voor zijn zieke vader en hun boerderij zorgt. In het boek komen we erachter dat Helmer een tweelingbroer had (Henk) die verongelukt toen Henk’s vriendin Griet de control van het stuur verloor tijdens het rijden. Uit het boek blijkt dat Henk de favoriet was van de tweelings vader, hierdoor zien we dat Helmer en zijn vader een moeilijke relatie met elkaar hebben, vooral na de dood van Helmer’s moeder. Helmer krijgt later weer contact met Griet, die na de dood van Henk trouwde met een ander man en drie kinderen kreeg, waaronder haar oudste zoon die ze vernoemd heeft naar Henk. Deze Henk (en ik moet zeggen dat ik het nu al verwarrend vind met twee Henken) komt uiteindelijk naar de boerderij om Helmer te helpen. Thema’s zoals eenzaamheid en jaloezie komen aan bod in het boek, dit zie je bijvoorbeeld door Helmer’s jaloezie over hoe zijn broer uiteindelijk meer tijd begint door te brengen met Griet, waardoor het voelt voor Helmer dat ze uit elkaar groeien. Verder komt het regelmatig aan bod dat Helmer alleen is en dat hij uiteindelijk aan het einde in zijn eentje op een klif is in Denemarken. Sprekend of Denemarken, dat heeft ook een motief in dit verhaal: het lijkt vrijheid en verlangen te symboliseren voor Helmer. Aan het einde van het verhaal, nadat zijn vader overlijdt, reist Helmer daar dus ook naartoe. Boven is het stil heeft gedurende het hele boek mij nooit kunnen pakken als lezer en ik kwam hierdoor ook heel moeilijk door het boek heen. De schrijfstijl is vrij simpel, waardoor het makkelijk is om het te begrijpen en lezen, en de plot is ook niet slecht, maar het boek was gewoon niet een boek voor mij. Persoonlijk vond ik Bakker’s andere boek ‘Perenbomen bloeien wit’ een betere boek, al denk ik niet dat er veel verschil in zit qua schrijfstijl en het gevoel van het boek; hiermee doel ik op de thema's en motieven en het gevoel dat Bakker’s boeken mij hebben gegeven tot nu toe, wat vaak een meer donkere en eenzame gevoel is. Ik zou deze boek niet aanraden, al is het dus niet omdat het slecht is (want dat is helemaal niet) maar gewoon omdat ik dit gewoon niet een leuke boek vond.