Correcte info of niet

Iedereen kent wel een verhaal van gebakken spons.

Het gaat zo:

Er zijn mensen die zo een hekel aan alle honden (katten) hebben, dat ze sponzen kopen en die bakken of frituren, zodat ze krimpen. Deze sponzen worden dan in de openbare ruimte verspreid. Een hond eet zo een spons, omdat ze onweerstaanbaar ruiken. De hond krijgt dan dorst en gaat drinken. De spons zet uit in de maag en veroorzaakt een verstopping. Het dier wordt ziek en kan pijnlijk overlijden.

Dit verhaal is al decennia oud.
Sinds 2021 beleeft het verhaal van gebakken spons een opleving door de groei van de sociale media en de buurt (preventie) apps.


In zijn boekje "Gebakken spons of broodje aap" gaat Elzo Smid op zoek naar "gebakken spons" en waarom we altijd praten over "gebakken spons" ook al zijn de vondsen dit helemaal niet.
Heel vaak krijgt hij geen of onduidelijk antwoord bij vragen om verduidelijking of foto van betreffend voorwerp. De reactie op sociale media, waaronder de verwensingen aan het adres van de dierenhatende sponzenbakker, volgen elkaar in sneltempo op. Het verhaal wordt vaak gedeeld.
Aan de hand van talrijke voorbeelden verduidelijk Elzo dat " gebakken spons" heel vaak niet aanwezig was bij de zogenaamde vergiftigingen. Het bleek vaak fake news dat een eigen leven leidt maar door gelovers als waar wordt aanzien. Natuurlijk zijn er wel gevallen van vergiftiging of dood van het huisdier opgetekend maar het percentage is heel klein.
Door dit boek toont Elzo ons de kracht van de sociale media, de manier waarop iets onbestaands of onuitlegbaar als waar wordt aangenomen.

Lees je een "gebakken spons" verhaal, vraag dan eerst om uitleg, foto, onderzoekreacties vooraleer dit klakkeloos verder te delen. Deelde je toch een verhaal en ontdekte je later dat er nergens sprake is van "gebakken spons" laat dan ook de rechtzetting circuleren.

Een leerrijk boekje.