Een van mijn favoriete romans

Wat een roman. Niet verwonderlijk dat ze met dit boek alle prijzen won. Geplaatst in een ruwe setting, lijkt het eerst moeite te kosten om mee te leven met de karakters. Maar al gauw krijg je sympathie voor de hoofdpersoon die net afscheid heeft moeten nemen van zijn overspelige vrouw en met een tante en zijn twee kinderen een nieuw huis bouwt om een stuk van God vergeten land. Geweldige metaforen gebruikt Proulx, een gezicht dat lijkt op kwark waar een vork doorheen is gehaald, of een lichaam als aangespoeld wrakhout... Groot fan van haar werk en dit boek in het bijzonder.