Schrijnend en teder

Al vanaf Naar de overkant van de nacht ben ik een bewonderaar van het werk van Van Mersbergen, alhoewel ik soms moet wennen aan zijn uitstapjes, bijvoorbeeld het carnavalboek of het boek over zijn vader dat te snel geschreven lijkt te zijn. Dit boek is weer prachtig: schrijnend ook. De woede en onmacht van de auteur flikkert met de hoofdpersonen mee, en dat is gerechtvaardigd. Ik vond de correspondentie met instanties sms wat afleidend. Maar Van Mersbergen, een pleitbezorger van de Nederlandse literair, voegt met dit boek weer een parel aan zijn oeuvre toe. Ik ben razend benieuwd met welk nieuw boek hij nu weer zal aankomen, en welk vertelperspectief hij zal gaan gebruiken.