Raak!

Het verhaal is in principe heel simpel. Hoofdpersoon Ester is een rationele intelligente filosofe die met woorden haar leven onder controle heeft. Nav een schrijfopdracht valt ze als een blok voor kunstenaar Hugo. Hij heeft de reputatie van denker en interessant man, maar heeft eigenlijk weinig originele gedachtes. Dit neemt niet weg dat Ester verslaafd verliefd op hem wordt en ondanks dat een relatie nooit echt van de grond komt, elke strohalm aangrijpt om zichzelf wijs te maken dat hij eigenlijk ook van haar houdt. Tenenkrommend, maar tegelijkertijd prachtig beschreven. Hoe hyperintelligent niet kan voorkomen dat gevoelens je tot slaaf van een ander kunnen maken. Ik ben over de indruk van het eenvoudige verhaal in complexe taal, waarbij het laatste geen gepoch van de schrijfster is, maar het verhaal precies juist ondersteunt.