1e helft beter dan 2e

Ellis komt binnen gestrompeld in een achterstallig ziekenhuis. Uren ligt ze te kronkelen van de pijn tot ze eindelijk geholpen kan worden.
Bij haar op de kamer ligt Sofie, een beetje vreemde, maar op het eerste gezicht vriendelijk ogende vrouw.
Sofie besluit om Ellis in huis te nemen tijdens haar herstel, maar al snel ontstaat er een beklemmende sfeer die mij een beetje "Misery-vibes" gaf

Dan... halverwege het boek komt het verhaal resoluut tot een einde en switched het naar een ander deel van de tijdlijn.
Het voelde voor mij wat onsamenhangend en persoonlijk sprak het 1e deel van het boek mij meer aan dan het 2e.