Lezersrecensie
De laatste zeven
Ik mocht dit e-book lezen dankzij Vrouwenthrillers.
Dit is het derde deel in de reeks van personage Maud. Ze heeft het nodige meegemaakt en probeert haar leven langzaamaan weer op de rit te krijgen. Maar de strijd rondom haar zoon Mees speelt nog steeds. Het liefst zou ze willen dat hij weer bij haar mag wonen maar jeugdzorg vind haar woning boven het mortuarium niet geschikt voor een kind.
Er is iets vreemds aan de hand in het mortuarium waar Maud werkt. Ze wordt verplicht een week vrij te nemen en mag het mortuarium niet betreden. Ze kan zich niet herinneren wanneer ze voor het laatst een week vrij had en vind het lastig. Uit verveling schrijft ze zich in op een dating site en doet verrassende contacten op. Ondertussen houdt ze vanuit haar woning alles in de gaten. Wanneer er een aantal vreemde bezoekers langskomen wint haar nieuwsgierigheid en gaat ze toch op onderzoek uit. Ze wordt betrapt door Pieter, een politieagent die uiteindelijk dankbaar is voor haar hulp.
De inzichten van Maud brengen nieuwe perspectieven aan het licht en al snel wordt ze in een stroomversnelling meegenomen in de moordzaak. Maud en Pieter werken – weliswaar in het geheim – samen om erachter te komen wie de dader is. Als lezer wordt je helemaal meegenomen in de gedachten van Maud, waardoor het voelt alsof je met hen beide mee puzzelt. Lukt het hen de moordenaar op tijd te stoppen?
Een opvallend detail is de interesse die Maud blijkt te hebben voor vogels. Ze geeft de overledenen in het mortuarium allemaal de naam van een vogel. Naarmate je verder komt in het boek leer je dat juist deze kennis een belangrijke rol zal spelen.
De spanning bouwt zich op waardoor je het boek maar moeilijk weg kunt leggen. Het eind kent een weldoordachte plottwist die je op het puntje van de stoel doet blijven zitten.
Dit is het derde deel in de reeks van personage Maud. Ze heeft het nodige meegemaakt en probeert haar leven langzaamaan weer op de rit te krijgen. Maar de strijd rondom haar zoon Mees speelt nog steeds. Het liefst zou ze willen dat hij weer bij haar mag wonen maar jeugdzorg vind haar woning boven het mortuarium niet geschikt voor een kind.
Er is iets vreemds aan de hand in het mortuarium waar Maud werkt. Ze wordt verplicht een week vrij te nemen en mag het mortuarium niet betreden. Ze kan zich niet herinneren wanneer ze voor het laatst een week vrij had en vind het lastig. Uit verveling schrijft ze zich in op een dating site en doet verrassende contacten op. Ondertussen houdt ze vanuit haar woning alles in de gaten. Wanneer er een aantal vreemde bezoekers langskomen wint haar nieuwsgierigheid en gaat ze toch op onderzoek uit. Ze wordt betrapt door Pieter, een politieagent die uiteindelijk dankbaar is voor haar hulp.
De inzichten van Maud brengen nieuwe perspectieven aan het licht en al snel wordt ze in een stroomversnelling meegenomen in de moordzaak. Maud en Pieter werken – weliswaar in het geheim – samen om erachter te komen wie de dader is. Als lezer wordt je helemaal meegenomen in de gedachten van Maud, waardoor het voelt alsof je met hen beide mee puzzelt. Lukt het hen de moordenaar op tijd te stoppen?
Een opvallend detail is de interesse die Maud blijkt te hebben voor vogels. Ze geeft de overledenen in het mortuarium allemaal de naam van een vogel. Naarmate je verder komt in het boek leer je dat juist deze kennis een belangrijke rol zal spelen.
De spanning bouwt zich op waardoor je het boek maar moeilijk weg kunt leggen. Het eind kent een weldoordachte plottwist die je op het puntje van de stoel doet blijven zitten.
1
Reageer op deze recensie