Nederlandse Dan Brown?

Hoeveel boeken zijn er in navolging van Dan Brown niet verschenen over mysterieuze manuscripten, wereldwijde samenzweringen en relikwieën? Ook in Nederland heeft hij de pennen losgemaakt. In het verhaal van Ton van Mourik komt ene Anna van Amstel op de proppen met een Aramees handschrift, waarvoor ze een vertaler zoekt. Via taalkundig onderzoeker Milo Vlinders komt ze in contact met de excentrieke geleerde Frascan Barieux.
In een andere verhaallijn beschrijft Van Mourik de activiteiten van een duister genootschap, dat in het bezit van het manuscript wil komen, en daarbij niet terugdeinst voor geweld. Terwijl het verhaal vordert, neemt de schrijver de lezer mee naar Parijs en het Vaticaan. Ook de grotten in Zuid-Limburg komen aan bod. Lezers die graag bijzondere locaties bezoeken, komen hiermee aan hun trekken.

Toch overtuigt De 1stelingen niet. Dit komt onder andere door het gebrek aan geloofwaardigheid. Het verhaal ontbeert personages van vlees en bloed. Van Mourik geeft de hoofdpersonen alle tijd voor het onderzoek, alsof ze alleen voor het verhaal bestaan. Hebben ze dan geen banen, hebben ze dan geen sociaal leven, waarin ze hun activiteiten moeten inpassen? De manier waarop Milo Vlinders en Anna van Amstel na één ontmoeting al onafscheidelijk met elkaar optrekken, komt geforceerd over. Voor het verhaal komt het zo uit.
Dit geldt ook voor het plotselinge vertrek van Barieux naar Rome. Als hij daar in het kader van het onderzoek is, ontmoet hij een geestelijke die hem belangrijke informatie kan geven. In plaats van het volledige verhaal aan te horen, moet hij zo nodig weer het vliegtuig naar Nederland halen. Waarvoor was hij dan naar Rome gekomen? Het is natuurlijk een trucje om de spanning erin te houden, maar het maakt een krampachtige indruk.

De liefhebber van paranoïde samenzweringstheorieën, kan daarentegen zijn/haar hart ophalen. Geloofwaardig of niet, Ton van Mourik heeft in elk geval het lef om het verhaal met een open eind te laten stoppen.