Werkelijkheid en fictie maken het een mooi historisch boek

Ik mocht van Hebban dit mooie boek lezen. Ik ben gaan lezen en heb het bijna aan 1stuk doorgelezen, omdat ik het moeilijk weg kon. Het is echt een ode aan de eerste reddingshond. Het verhaal is een goede combinatie van feiten en fictie. Helden van de straat geeft een goed beeld van hoe het in Londen, tijdens de eerste bombardementen was en wat er gebeurde met de huisdieren. Het is een verhaal dat gaat over vriendschap, liefde en trouw. Maar ook over toewijding, trouw en vooral over doorzettingsvermogen. Er zit verdriet in en ook humor. Het is echt een aanrader.

Phil Earl is een Engelse kinderboeken schrijver en Helden van de straat is zijn zesde boek dat naar het Nederlands is vertaald. Hij heeft gewerkt in een tehuis voor uit huis geplaatste kinderen, waar hij zijn debuutroman Billy schreef. Momenteel is hij commercieel directeur van uitgeverij Bloomsbury.

Beau is een zwerfhond die gered wordt door Peggy. Zij neemt hem mee naar huis en daar leren we meneer en mevrouw Alford, Peggy en Wilf kennen. Wilf heeft een poes en die heet Mabel. Ook leren we Bomber De Duif kennen, hij woont in een duiventil bij de burenMeneer Alford werkt in een fabriek en heeft zware astma. Als de tweede wereldoorlog uitbreekt wordt meneer Alford ingedeeld bij de luchtverdediging op straat, hij moet waarschuwen als de bommen gaan vallen en zorgen dat de mensen in veiligheid zijn. Peggy en Wilf worden geëvacueerd en moeten naar tante Sylvie , die vlak naast een vuurtoren woont en bij het strand. Beau en Mabel blijven thuis. Beau gaat met meneer Alford mee als die dienst heeft. Dan begint de Blitz, en gaan Beau, Mabel en Bomber opzoek naar Peggy en Wilf. Op zoek naar de vuurtoren, een zoektocht met veel gevaren maar ook met vriendschappen.
In het boek zijn waarheid en fictie goed met elkaar verweven en door het goed gedoseerde humor maakt het een mooi boek. Ik vind het zeker een aanrader