Wat een prachtig verhaal

Anne haar boeken zijn allemaal erg verschillend, maar ook allemaal erg bijzonder. Ik ben een beetje verliefd geworden op haar manier van schrijven.

Hoe zij haar personages neerzet door ze een volledig leven te geven, zodat je ze zelf ook goed denkt te kennen. Dit is haar eerste roman.

Drie vrouwen met een totaal verschillend leven. Drie vrouwen die door een gemeenschappelijk geheim dichter bij elkaar komen dan ze in eerste instantie voor ogen hadden.

Babette heeft twee zoons. Joris en Bas. Bas is autistisch en dit geeft heel wat uitdagingen voor Babette. Zo is ze gescheiden van Peter en heeft ze nu een nieuwe relatie met Robert.

Juliette is singel, orthopedagoge en heeft de zoon van Babette in behandeling. Zo raken ze bevriend met elkaar. Juliette heeft sinds de Middelbare school een hele goede vriend Robbie, waar ze stiekem al jaren verliefd op is.

En dan is er nog Carla. Carla heeft geen kinderen, is getrouwd met Piloot Peter en heeft een minnaar Rutger. Carla moet ter controle voor de ziekte van Crohn en daar treft ze Juliette, die in het ziekenhuis werkt. Wat deze vrouwen samen gemeen hebben, maar niet van elkaar wisten, moet de lezer zelf achter komen. Geen spoilers!

Het is een eerlijk verhaal over deze drie vrouwen met een pittig thema, maar wat enorm goed in elkaar zit. Hun levens worden zo mooi met elkaar verbonden.

“Schoonschrijven. Niet zozeer letterlijk, in de zin van mooi schrijven, maar haar hoofd schoonschrijven. Zodat er ruimte komt om gedachten als aangekoekt vuil en oude patronen los te laten.”

Met tranen in mijn ogen lees ik de laatste zinnen en sluit dit boek dan om er vervolgens nog even over na te denken. De relaties in het verhaal, over het leven en de dood, het genieten van kleine dingen en het kwetsbaar zijn. Gekwetst worden, verdrietig zijn, pijn hebben, maar ook liefde en vriendschap voelen. Een prachtig verhaal.