P.S. Ik hou van je

Hoewel ik geen enorme fan ben van dit type boeken, is de film PS I love you een van mijn favorieten. Deze kan ik inmiddels dan ook dromen. Het boek is echter totaal anders dan de film! In het begin moest ik hier erg aan wennen en duurde het dus ook even voor ik echt in het verhaal zat. Ik betrapte mezelf erop veel te vergelijken met de film en de omschreven personages ook als de acteurs voor me te zien. Omdat het verhaal me wel greep ben ik door blijven lezen. En daar heb ik geen moment spijt van gehad!
Het verhaal in de film is enorm ingekort en hier en daar wat aangepast om het vlotter danwel spannender te laten verlopen, maar in het boek worden de personages meer uitgediept en komt het verlies en de periode van rouw ook meer binnen. Wat mij betreft omschrijft Cecelia Ahern de periodes van rouw en vooral de blijvende aanwezigheid van de overledene. Een mooi en pakkend verhaal waar ik het, net als bij de film, zo nu en dan niet droog hield.