Geraakt door poëzie

Het lezen van gedichten is voor mij nog wat nieuw. Ik werd aangetrokken door een recensie van Dietske Geerlings die ik las over dit werk van Johanna Pas. Alhoewel ik denk ik nog niet ten volle de gedichten begrijp, heb ik erg genoten van de cadans en de emotie die het bij me opriep.
Wat te denken van deze ene zin: ' Er staat een boom in mijn tuin, maar ik geloof hem niet.' Dat roept zoveel bij mij op..
Of: ' Als de gedachten van andere mensen bij me binnenstromen - als veel te veel brieven op een ondraaglijke ochtend na een slapeloze nacht
Laat ik hun gedachten ongeopend liggen
Op de koude tegels in de gang '

Dit werk maakt mij duidelijk dat er nog een wereld voor mij valt te ontdekken.