Nevels...

Dankzij Hebban mocht ik meedoen aan de leesclub rondom Nevels. Ik ontving het boek, met een persoonlijke notitie vd schrijfster. Wat een cadeautje.
Het boek is vlot geschreven en gaat over Fay die van haar broer hoort dat hun moeder aan het verouderen is. Broer denkt aan dementie, Fay kan dit niet geloven. Fay reist vanuit de Randstad af naar haar geboortegrond in Drenthe, om met eigen ogen te aanschouwen hoe het met moeder gaat. Moeder is altijd een kleurrijke vrouw geweest, die Veen sprookjes vertelde en bij de zonsopkomst Fay uit bed haalde om naar het veen te kijken. Terug in Drenthe komen jeugdherinneringen los, gevoedt door een jeugdvriend die opduikt. Welk mysterie is er voor Fay verborgen gehouden? Fay komt ook tot inzichten over het leven wat ze de laatste jaren heeft geleid. Dat veroorzaakt frictie tussen haar en haar man. Langzaam trekt de nevel op. Het boek boeit vanaf het begin. Wel komt het woord Nevel erg vaak terug. En sommige karakters hadden wat meer uitgediept mogen worden vind ik. Heb er zeker van genoten.