Voelbare verwarring

Augustus is een tienermeisje in 1989 en met een vader die weg is gegaan en alleen nog voortleeft in cassettes die hij naar haar stuurt, een moeder die niet kan accepteren dat haar man weg is, en klasgenoten waar ze vaak geen aansluiting bij vindt, zoekt ze haar toevlucht in de literatuur en koppelt haar eigen fantasie daaraan.
Het boek is mooi, poëtisch geschreven, met een makkelijke, grappige schrijfstijl. Echter vind ik de lange monologen van Augustus' vader persoonlijk niet zo interessant en had ik hiervan liever een samenvatting gezien vanuig Augustus' point of view. Voor mij zijn de stukken vreemd, niet erg interessant (qua content) en verwarrend. Waarschijnlijk voor Augustus nog meer. Zo zitten er veel stukken in het boek die ikzelf niet goed begrijp, maar toch leest het fijn en blijf je ook wel nieuwsgierig naar Augustus' gedachtengang.

Eerlijk gezegd heb ik moeite de boodschap van het boek eruit te halen. Ik denk dat Maria Barnas er een bedoeling mee heeft die ze de lezer duidelijk wil maken, maar ik heb hem niet kunnen vinden.

Vermakelijk, maar het is als lezer nuttig om zin te hebben om diep over het boek na te willen denken.